Poezja, dramat

(549)

Kiedy pojawia się myśl, że nadchodzi starość? I czy w ogóle się pojawia - czy to bardziej proces, który zdarza się przeoczyć? Albo ignorować? Dziewięćdziesięciotrzyletnia aktorka Halina Kwiatkowska powiedziała, że była tak bardzo zajęta pracą, że do osiemdziesiątki nie zdążyła zauważyć, że się starzeje. Czym więc jest owo starzenie się, kiedy głowa wciąż pcha do działania i kiedy chcielibyśmy zrobić jeszcze tak wiele - podróżować, zbudować dom, założyć nowy biznes, zakochać się - a musimy liczyć...

Trzecia książka poetycka Jarosława Jabrzemskiego. Wycinać fragmenty codzienności. Te barwne, neutralnie szare, czarne, w nieokreślonym kolorze. Wędrować i wyszukiwać ich w sobie, ludziach, mijanych sytuacjach, budynkach, słowach, obrazach. Wszystkim, co tylko pozwoli się zdefiniować, opisać. Nakładać jedno na drugie, łączyć ze sobą i mieszać, by stworzyć całość. Obraz dnia, człowieka, czasów, rzeczywistości. Niczym Jarosław Jabrzemski w "Mistrzu wycinanki" tworzyć collage. Chodzić, marzyć i wcią...

WYDANIE DWUJĘZYCZNE Mleko i miód to opowieści o miłości i kobiecości, ale też przemocy i stracie. W krótkiej, poetyckiej formie skrystalizowały się pełne cielesności emocje. Każdy z rozdziałów dotyka innych doświadczeń, łagodzi inny ból. Rupi Kaur szczerze i bezkompromisowo ukazuje kobiecość we wszystkich jej odcieniach, cudowną zdolność kobiecego ciała i umysłu do otwierania się na miłość i rozkosz mimo doznanych krzywd. Te krótkie i szczere wiersze są tak delikatne jak piosenki pop i tak ostre...

Nie chciałeś bym była słońcem Pozwól być choćby deszczem bo ja powietrzem dłużej być nie chcę "Gdy poezja brzmi, nabiera zupełnie innego wymiaru. Otwiera niedostępne ścieżki i sprawia, że obcowanie z pięknem staje się prostsze jak nigdy dotąd. Polecam te wiersze na długie zamyślenia lub krótkie chwile wytchnienia". Marika Krajniewska, pisarka...

Śnieżne epolety Świat potencjalnych barbarzyńców pyta i pyta o godzinę jutra obłoki opadły jak liście oniemiały sowy i pawie co w dalszym ciągu pieśń czy pięść dla śnieżnych epoletów na rękawie...

"Mokre rzęsy dziewcząt" to historia, która sprytnie łączy w sobie potencjał gromkich wzruszeń i dekonstrukcji miłosnego pola gry. Maciej Adamczyk gra na słowach tak, jakby po gęstych rzęsach przejeżdżał smyczkiem namoczonym w żywicy. To nie 99 problemów, ale 99 stron, a każda z nich to harda emocjonalna przeprawa dla wymagającego czytelnika....

Niepokojące i przejmujące świadectwo niegodzenia się z tym, co nieuchronne kto mi to zrobił za co że straciłam głowę i serce - została mi tylko szara bura pamięć sztywna i goła jak jakiś nieboszczyk Momenty to poruszające, a nierzadko wręcz wstrząsające elegie o różnych stopniach i etapach samotności, odchodzenia, wygasania relacji między człowiekiem a teraźniejszością. Codzienność staje się jałowa i obca dlatego, że prawdziwy świat przeminął istniał w relacjach z ludźmi, którzy już odeszli. To ...

Alicja Rose to młoda i niezwykle utalentowana poetka, członkini Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury (tłumaczy z języka angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego i włoskiego). W "serii mozaikowej" ukazuje się drugi w jej dorobku tom wierszy. To piękna, metaforyczna, niezwykle malarska i pełna wizjonerskich obrazów poezja, czerpiąca inspirację z piękna i powściągliwości skandynawskiej natury, otwarta na puls współczesnej rzeczywistości i pełna kulturowych odniesień. W dorobku Alicji Rose ...

Nie ma w tej książce sensacyjnych wątków, nie ma spektakularnych zwrotów akcji, nie ma nadzwyczaj urodziwych kobiet ani bogatych mężczyzn pragnących władzy nad światem. Jest za to (o)powieść-metafora, która zaprasza do (po)myślenia o tym, co być mogło albo co być może. To (o)powieść, która w taki czy inny sposób zmusza Czytelnika do rozstrzygnięć, czy to, o czym pisze Autor, jest prawdziwe, czy też jest to tylko imaginacja. Pewne jest także to, że pomiędzy prawdą i iluzją nie ma tam Autora, jest...

Mieszkam w małym miasteczku niedaleko Konina, w Wielkopolsce. Jestem starym dziwakiem, kocham wszystko, co żyje. Liczy się dla mnie prawda i aż prawda. Trzykrotnie się narodziłem. Pierwszy raz normalnie z łona mamy. Drugi po ciężkim alkoholizmie. Trzeci raz lekarze stwierdzili zgon, a ja chodziłem po drugiej stronie. Piszę wiersze, odkąd pamiętam, pisałem je dla siebie. Teraz, gdy wróciłem, chcę się nimi pochwalić. Te pierwsze niestety spaliłem. Jestem dziwnym starcem łowiącym ryby, by z nimi po...

Druga książka poetycka warszawskiego poety. Między podwórkiem w jednej z warszawskich dzielnic a całą ojczyzną jest zarazem olbrzymia przestrzeń jak i wcale jej nie ma. Krótko, na temat, po męsku. ...

Jerzy Illg od blisko 40 lat stanowi jednoosobowy dział poetycki w Wydawnictwie Znak. Dzięki temu miał szczęście poznać wielu poetów, a z niektórymi blisko się zaprzyjaźnić, odwiedzał ich lub spotykał w miejscach dla nich znaczących, przeżywał przygody, bez których nie byłby tym, kim jest. Dzięki temu powstała ta osobista antologia. Zamieszczone w niej teksty nie mają ambicji być interpretacjami ani analizami wybranych wierszy. Autor nie narzuca sobie gatunkowych ani tematycznych ograniczeń, dzie...

Monograficzna książka Katarzyny Kończal jest próbą zmierzenia się ze złożoną twórczością Sebalda. Koncentruje się na trzech wybranych aspektach: sposobach przedstawiania zwierząt, kondycji ludzkiej oraz procesie rujnacji środowiska. Są to interpretacje wpisujące się w najnowsze tendencje badawcze - ujmują dorobek autora Pierścieni Saturna wnikliwie i wielokontekstowo, co pozwala dostrzec w nim nie tylko zachwycającego stylistę, lecz także uważnego krytyka nowoczesności....

"Będąc w "czarnej dziurze" starasz się nie dopuszczać do siebie przykrych myśli, ale one kotłują się w Twojej głowie i czyhają na właściwy moment. Twoja delikatna skorupa tak łatwo pęka pod naporem złych impulsów. A świat zewnętrzny aż kipi pod naporem informacji o powszechnym okrucieństwie, bestialstwie i cierpieniu. Choćbyś nie wiem jak się starał, nie unikniesz wiedzy na ten temat zła, bo ono jest wszechobecne, a w dzisiejszym świecie nawet spowszedniałe". - fragment z "Cierpienie"...

Szukamy miejsca na ciszę. Niedokończonych domów, krzywych stodół, Siedliska Górnika, wszystkich przezwisk, które nadaliśmy sąsiadom. Przestrzeni, gdzie dni nie potrafią biec, a jedynie mozolnie się ciągnąć, pozwalając nam sobie popłakać ot, tak po prostu lub w studni odczytywać znaki, mapy, runy. Zbierać jabłka niczyje. Wyłącznie cieszyć się życiem lub wspominać chwile, które dawały nam przyjemność. Ulubione zwierzęta, smaki szykowanych przez babcię potraw, niespieszną codzienność wsi, przyjemny...

Są ludzie, jakże nieliczni, wokół których ma się wrażenie jest tylko światło. Do takich postaci zaliczał się Henryk Wujec. Henryk Woźniakowski Przez jedenaście lat Henryk Wujec pisał felietony do biłgorajskiego kwartalnika Tanew. Niedługo przed śmiercią zaczął układać je w książkę. Zebrane w jeden tom tworzą spójną opowieść o wartości kultury wiejskiej, naturalnej religijności, osobistych poszukiwaniach, ukochanej fizyce, o Biłgoraju jako kraju lat dziecinnych jego dolinie Issy. Widać w nich czł...

nasiona anioł samobójstwem uciekł z raju śmierć płacze nad nim gorzką czernią nie może znaleźć miejsca dla duszy duszy obnaża z rozsypanych piór skrzydła związane jak kaftan barwą ciemnych kropli gdy anioły cierpią pękają ludzkie serca kiedy umierają serca obojętnieją na wszystko ile jeszcze aniołów czy został choć jeden tylko zapłakane oczodoły śmierci wyciskają cień nadziei z ostatniej łzy kolejna nieprzekraczalna granica za nowym morzem starych win usprawiedliwia wszystko miłosierdziem z kape...

Wybór najpopularniejszych i najpiękniejszych piosenek oraz wierszy polskiej poetki! Agnieszka Osiecka miała wrodzony talent do pisania wierszy, które stawały się od razu chwytliwymi przebojami. Śpiewają je już od dziesięcioleci kolejne pokolenia, a ostatnio przypomnieli je publiczności na nowo . Kasia Nosowska, Stanisław Soyka, Grabaż i Strachy na Lachy oraz zespół Raz Dwa Trzy. W niniejszym zbiorze, wśród kilkuset lirycznych pereł, znajdują się tak znane utwory, jak .: "Niech żyje bal!&quo...

Kiedy Maria w kryzysie życiowym i twórczym przychodzi do Jana po pomoc, ten nagle ma zawał i prawie umiera. Zanim umrze, dobrze byłoby jednak dowiedzieć się kilku rzeczy... Szczera do bólu, porywająca książka o nieszablonowej relacji dwojga wybitnych artystów, którzy są także ojcem i córką. Zderza się w niej absurd i powaga, euforia i rozpacz, rzeczy święte i puszczanie bąków. Jest też o przyzwoitości w sztuce i w życiu. I o wolności. Rozmawiają o najważniejszych sprawach: miłości, śmierci, seks...

Natura rzeczy - Sebastian Pirókowski

W strukturze książki dochodzą do nas, jak w zwolnionym tempie, wstrząsy targające psychopolityczną rzeczywistością. Stawiane są niewygodne pytania o psychikę, cielesność, biologię i politykę. Czytelnik może tu obserwować ruch i przemianę pojęć oraz towarzyszących im stanów emocjonalnych. Dzięki temu ma szansę ustawić się nieco inaczej wobec podsuwanych mu każdego dnia podniecających tez i prawd, które prędzej czy później okazują się pasożytami na tkance życia. Krótsze wiersze z pierwszej części ...

Futurologiczna wizja ludzkiej społeczności, która wykorzystawszy własną planetę, zabiera się za kolonizację kosmosu, ale również tam znajduje jedynie samą siebie zrozpaczoną i samotną. Edytor tekstu Adamowicz niemal automatycznie, w onirycznym zacięciu,wypluwa z siebie oznaki zbliżającej się katastrofy. Nebula czuła jak kursor, aktualna jak mem i bezwzględna jak proroctwo błądzi między planetami, podsłuchuje Gagarina, Muska i Małego Księcia, a potem z węzełków pisma kipu splata prześmiewczy lame...

Neurochirurdzy. Mówi się o nich, że są bogami, wszechmogącymi, dla których ludzki mózg nie jest tajemnicą. Ich zawód uznaje się za jedną z najtrudniejszych specjalizacji medycznych, pracę na styku nauki i wiary. Kim są ludzie wykonujący jeden z najtrudniejszych i najbardziej elitarnych zawodów w Polsce? Dlaczego decydują się na to, że do końca życia będą trzymać w dłoniach odpowiedzialność za ludzkie życia? Co ich motywuje, jakimi są ludźmi, czy chorują na znieczulicę? Jak zmieniają życie swoich...

Poruszający, wypełniony smutkiem i utraconą miłością... Miłością nie przez wszystkich akceptowaną... Taki właśnie jest tomik wierszy Nic jak pierwszy raz. Wzruszające, głęboko osobiste i do bólu szczere są utwory, które wypełniają ten tomik poezji. Mówią bowiem o uczuciu, które u jednej osoby wygasło, ale u drugiej cały czas się tli... O odrzuceniu, do którego nie można się przyzwyczaić... O samotności, która przyszła niezapowiedziana... Ale także o stawaniu się sobą, o trudnych emocjach, o tym,...

Nic prócz O to wybór wierszy znakomitej poetki, eseistki i tłumaczki literatury francuskiej i hiszpańskojęzycznej, Krystyny Rodowskiej. Obejmuje wiersze z lat 1968 2018, a więc pięćdziesięcioletni dorobek poetki. Autorka kilkunastu tomów wierszy i laureatka wielu nagród poetyckich, uhonorowana srebrnym medalem Gloria Artis, członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu oraz Poetas del Mundo [Poeci świata]. Jej wiersze tłumaczone na wiele języków to przykład poezji lingwistycznej, wywodzą...

Przełamujemy niebo na pół, by żyć wyłącznie niebieską godziną (ulotnym momentem) między własnym zmierzchem i porankiem. Nienamacalnym fragmentem siebie. Nim uświadomimy sobie, zgodnie z cytowaną w tomiku Julii Niedziejko myślą Retsuzan, że świat jest jak kropla rosy, która niebawem przeminie, więc należy czerpać z niej tyle, ile potrafimy, odrzucając strach przed dorosłością, nie zapominając o mijającym dzieciństwie. W brew oczekiwaniom ogółu - nie wracać do akwarium a wspominać, żółty fotel, kt...

Yusef Komunyakaa (ur. 1947 w Luizjanie) jest autorem blisko dwudziestu tomów poetyckich, w tym wyróżnionego Nagrodą Pulitzera Neon Vernacular (1993), w którym doceniono nowatorskie podejście do afroamerykańskiej kultury i tradycji. Ostatnio opublikował Everyday Mojo Songs of the Earth: New and Selected Poems (2021). Jego pisma prozą zebrane zostały w książce Blue Notes: Essays, Interviews & Commentaries (2000). Ogłosił także kilka dramatów poetyckich, pisał libretta do oper, współpracował z plas...

Takich wierszy nie da się zaplanować. Kiedy autorce się zdarzały, były zapewne odkładane i czekały, aż zdecyduje się na nie jakaś szczególna książka. Okazały się traktatem o pewnym stanie psychiki, o niefrasobliwości. Ale nie beztrosce. Są czymś w rodzaju studium wolności, i to właśnie nie tej dowolnej, a także ciągiem lirycznych odpowiedzi na pytania, kim się jest, gdy w chwilach wielkich napięć trzeba się wycofywać do swego wnętrza. I jak się z tego stanu wydostawać. Też które słowa i metafory...

Nadchodzi długi dzień odjazdu. Spokój popołudnia, żar, niezmordowane cykady. Myślę o tym, co nas tu spotkało, ale nasze minuty, spojrzenia, namysł, obcowanie z bogami przemieniają się coraz szybciej w przeszłość. Powoli nikną. Znów nic nie jest naszą własnością, choć tyle razy zauważaliśmy, że istnieją tu miejsca, w których stajemy się bardziej podatni na magię i bezwarunkową przychylność dla świata....