Tamara Hebes

Wiersze Tamary Hebes są krótkie, treściwe, trafiające w sedno, co podkreślają wyraźne puenty. To dobra, Różewiczowska szkoła. Także w warstwie ideowej, którą określa głęboko doznawany sceptycyzm i melancholijne doświadczenie rzeczywistości. To szary, Kafkowski świat, w którym podmiot jest kimś nieobecnym, wyobcowanym i samotnym. Klimatem tomu Lunarnik rządzi przede wszystkim Weltschmerz, który zostaje nazwany w jednym z wierszy popiołem istnienia. Podmiot nie ma gdzie uciec, kiedy / sen śni sam ...

Zagadka z krokodylem Krokodyl: bardziej długi, czy bardziej zielony? Zastanawiał się nad tym filozof szalony. Rozwiązanie zagadki zżarło życia kawał. Z uporem drążył problem, bo mu żyć nie dawał; Nie jadł, nie spał, wciąż myślał, intelekt napinał, aż któregoś dnia przyszedł tej męczarni finał. Fragment ...