Julio Cortazar

Wiosną 1982 roku Julio Cortazar i jego żona Carol Dunlop wyruszyli samochodem w podróż z Paryża do Marsylii francuską Autostradą Południową. Spędzili na niej ponad miesiąc. Książka ta składa się z opisów, zdjęć, rysunków, notatek, listów, mapek, fotokopii biletów i innych pamiątek z podróży. ...

To książka szczególna: można ją czytać w nieskończoność, odkrywając coraz to inne konteksty, układając za każdym razem nowe warianty zakończenia poszczególnych wątków, zmieniając kolejność rozdziałów i stron. Gra w klasy, najsłynniejsza pozycja w dorobku Cortazara, to "zabawka dla dzieci starszych"; autor daje klocki, a sam staje z boku i patrzy, co też Czytelnik z nich ułoży, zmuszając go tym samym do współdziałania. Gra w klasy ukazała się w Polsce w roku 1968, stając się niemal z miejsca ...

"Gra w klasy" to książka szczególna: można ją czytać w nieskończoność, odkrywając coraz to inne konteksty, układając za każdym razem nowe warianty zakończenia poszczególnych wątków, zmieniając kolejność rozdziałów i stron. Ta książka przypomina zabawę w klocki, kiedy z małych sześcianów powstaje pałac albo most - możliwości są nieograniczone, zwłaszcza gdy klocki dostaną się w ręce dziecka, które ożwi je swoją wyobraźnią. "Gra w klasy", najsłynniejsza pozycja w dorobku Julio Cortazara, to "zabaw...

Gra w klasy to książka szczególna:można ją czytać w nieskończoność,odkrywając coraz to inne konteksty, układajac za każdym razem nowe warianty zakończenia poszczególnych wątków, zmieniając kolejność rozdziałów i stron.Ta książka przypomina zabawę w klocki, kiedy z małych sześcianów powstaje pałac albo most - możliwości są nieograniczone, zwłaszcza gdy klocki dostaną się w ręce dziecka, które ożywi je swoją wyobrażnią. ...

To książka szczególna: można ją czytać w nieskończoność, odkrywając coraz to inne konteksty, układając za każdym razem nowe warianty zakończenia poszczególnych wątków, zmieniając kolejność rozdziałów i stron. "Gra w klasy", najsłynniejsza pozycja w dorobku Cortazara, to zabawka dla dzieci starszych, autor daje klocki, a sam staje z boku i patrzy, co też czytelnik z nich ułoży, zmuszając go tym samym do współdziałania. "Gra w klasy" ukazała się w Polsce w roku 1968, stając się niemal z miejsca i ...

To książka szczególna: można ją czytać w nieskończoność, odkrywając coraz to inne konteksty, układając za każdym razem nowe warianty zakończenia poszczególnych wątków, zmieniając kolejność rozdziałów i stron. "Gra w klasy", najsłynniejsza pozycja w dorobku Cortazara, to zabawka dla dzieci starszych, autor daje klocki, a sam staje z boku i patrzy, co też czytelnik z nich ułoży, zmuszając go tym samym do współdziałania. "Gra w klasy" ukazała się w Polsce w roku 1968, stając się niemal z miejsca i ...

„Książka dla Manuela” jest rodzajem moralno-politycznego przesłania adresowanego do młodych pokoleń. Przesłania wysnutego z konkretnych wydarzeń powszedniego dnia – z doniesień prasowych, z uczestnictwa w imprezach kulturalnych , z rozmów i wspólnych lektur w przyjacielskim gronie. Cortazar mówi w tej książce, że zawsze trzeba być po stronie sprawiedliwości społecznej, pokazuje, do czego prowadzi nienawiść, nacjonalizm i przemoc....

Jesienią 1980 roku Julio Cortzar przybył na uniwersytet w Berkeley, aby wygłosić cykl wykładów dla studentów. Wykłady te szybko przekształciły się w przyjacielskie rozmowy o literaturze, o doświadczeniach pisarskich Cortazara, genezie jego tekstów, a także o powinnościach pisarzy wobec społeczeństw, w których żyją. Skąd się wzięły kronopie? W jaki sposób powstały opowiadania Ciągłość parków, W nocy, twarzą ku niebu i inne? Dlaczego Gra w klasy ma tak niezwykłą strukturę? I w jakim celu została n...

Zbiorowa edycja opowiadań Cortazara. Obejmuje ona tomy: "Bestiarium" (1951), "Koniec zabawy" (1956), "Tajemna broń" (1959), "Dla wszystkich ten sam ogień" (1966), "Ośmiościan" (1975) plus parę opowiadań z tomu "W osiemdziesiąt światów dookoła dnia" (1967). Udzielając w 1970 roku zgody na takie wydanie swoich opowiadań, Cortzar wyraził życzenie, aby uszeregowane zostały nie w porządku chronologicznym, lecz według jego własnego podziału na obrzędy, gry i przejścia. Cortzar, mistrz małych form, nie...

Dwadzieścia pięć lat temu Julio Cortazar był niewątpliwym, choć niekoronowanym królem prozy iberoamerykańskiej na polskim rynku. Cofnijmy się o te dwadzieścia pięć lat do "opowiadań", gatunku, który zawsze był mu bliski. Cortazar, mistrz małych form, nie osadzał swych opowiadań w żadnym konkretnym czasie, wobec czego są zawsze aktualne. Oto one: niecałkowicie realne, krążące gdzieś pomiędzy rzeczywistością, snem a nawet magią, pełne niepowtarzalnej atmosfery, jakiegoś czwartego wymiaru, który ...

Dwadzieścia pięć lat temu Julio Cortazar był niewątpliwym, choć niekoronowanym królem prozy iberoamerykańskiej na polskim rynku. Cofnijmy się o te dwadzieścia pięć lat do "opowiadań", gatunku, który zawsze był mu bliski. Cortazar, mistrz małych form, nie osadzał swych opowiadań w żadnym konkretnym czasie, wobec czego są zawsze aktualne. Oto one: niecałkowicie realne, krążące gdzieś pomiędzy rzeczywistością, snem a nawet magią, pełne niepowtarzalnej atmosfery, jakiegoś czwartego wymiaru, który sp...

Ostatnia runda to prawdziwe silva rerum, to zamknięte w przestrzeni książki spotkanie Julia Cortazara z czytelnikiem. Krótkie, zatytułowane formy będące odrębnymi całościami prezentują nam m.in. życie autora na południu Francji, jego podróż do Kalkuty, przyjaźń z kotem Teodorem W. Adorno, fascynacje muzyczne z odległej argentyńskiej przeszłości. W innym miejscu odnajdujemy refleksje teoretyczne dotyczące konstrukcji krótkich opowiadań. W glosie do 62. Modelu do składania, książki poprzedzającej ...

W literaturę argentyńską XX wieku twórczość Julia Cortzara wpisała się szybko i na dobre. Niewielu jest pisarzy tego formatu, którzy potrafią jednocześnie zrewolucjonizować literaturę i zauroczyć czytelnika. Cortzarowi udało się to wyśmienicie. Autor Rayueli, jednej z najlepszych powieści ubiegłego wieku, znanej w Polsce pod tytułem Gra w klasy, był przede wszystkim prozaikiem, jednakże był prozaikiem niepokornym. Ustawiczny eksperymentator, w duszy poeta, nigdy nie starał się zdusić w sobie poe...

Sensacyjna fabuła, która z powodzeniem mogłaby posłużyć za scenariusz filmu, wartki tok narracji oraz barwne postaci bohaterów to tylko niektóre z walorów tej pierwszej z opublikowanych (1960 r.) powieści Cortazara. "Wielkie wygrane" niedługo cieszyły się zasłużonym uznaniem krytyki i czytelników - wkrótce ich sławę przyćmiła "Gra w klasy" oraz kolejne tomy rewelacyjnych opowiadań. A przecież "Wielkie wygrane" to nie tylko wspaniałe czytadło, lecz także znakomita, wieloznaczna powieść i ważna p...