Ewa Kozyra-Pawlak

Oto Muminek, wszyscy go znamy, spieszy do domu z mlekiem dla mamy. Szybko, bo zaraz zapadnie zmrok! Zza drzew coś śledzi Muminka krok. Pyszczek mu blednie, ciemnieje las, wracać do domu najwyższy czas. Tak bardzo chciałby już być z powrotem... Przyspieszył kroku. Co było potem? Fragment książki...