Anna Kubarczyk

Kiedy po raz pierwszy przeczytałem rękopis Iskier, prawie natychmiast dotarło do mnie, że oto doświadczam niewątpliwej i namacalnej poezji, jakbym stanął pod mosiężnym dzwonem, który najgłośniej rozbrzmiewa, gdy pozostaje niemy, a dźwięk, jaki z siebie przed chwilą wydał, jeszcze drży w powietrzu. Mało kto spośród współczesnych polskich poetów posiadł rzadką umiejętność pisania zwięzłego. Jednym tchem można wymienić kilka nazwisk: Krystynę Miłobędzką, Ryszarda Krynickiego, Klarę Nowakowską, Juli...