Tomasz Swoboda

Tęsknota za bezpiecznym zestawem słów, za formułą, która choć na chwilę zatrzymałaby nieustanny potok mowy, znaków i obrazów. Nowe próby, wynalazki, pomysły, do utraty sił, do utraty tchu, do końca. Niektórzy się domyślają, że tego marzenia nie da się zrealizować, że to tylko mrzonka, majak, niebezpieczna ułuda. Niebezpieczna, gdyż grozi ostateczną utratą poczucia rzeczywistości, pogrążeniem się w oparach mitu, w odmętach wyobraźni. Mimo to brną w te próżne rejony, wyruszają w podróże bez powrot...

Oko było dla Leirisa, Artauda, Blanchota, a przede wszystkim Bataille’a przedmiotem fascynującym i zarazem odrażającym, źródłem rozkoszy i przerażenia – prawdziwym obiektem sacrum. Jako symbol boskiego porządku i rozumowego poznania stało się celem gwałtownych ataków, w których było obserwowane, otwierane, tłamszone, ściskane, miażdżone, wywracane na nice, wyłupywane, wtłaczane w różne mniej lub bardziej przystosowane do tego miejsca, a także przypisywane rzeczom i tworom, u których znaleźć się ...

Nowa książka autorki głośnych Pasztetów do boju: oryginalna powieść o niespełnionej miłości buzująca od ironii, pełnego energii, slamowo-hiphopowego stylu i lekkich rymów. Gdy spotkali się po raz pierwszy, było lato. Tatiana miała 14 lat, Eugeniusz 17. On był pewny siebie, czarujący i znudzony. Ona nieśmiała, romantyczna, z głową pełną ideałów. Zakochała się w nim od razu. I wydawało się, że on w niej też. Mogłaby to być piękna historia miłosna gdyby wszystko potoczyło się inaczej. Ale to było d...

Bo tu naprawdę chodzi o drobiazgi. Ale tak zasadnicze, tak ważne i poważne, że trzeba je było zebrać, zestawić i ustawić. Dzięki temu taka nadzieja przyświecała autorowi mogą się nawzajem oświetlać i uwyraźniać, choć niekiedy też zaciemniać, a nawet podważać i podawać w wątpliwość. Wynika to ze stojącej za tymi szkicami koncepcji przekładu; a mówiąc konkretniej przekładowej roboty. Materialistycznej, ale nie językoznawczej. Praktycznej, a nie przekładoznawczej. Znawstwo w ogóle nie ma tu chyb...