Monika Jaworska-Witkowska

Bogdan Nawroczyński należy [] do Wielkiego Pokolenia pedagogiki polskiej. Żył i tworzył w kilku epokach, uczestniczył w kształtowaniu naszej dyscypliny po odzyskaniu niepodległości, po II wojnie światowej, ale skazywano go także na niebyt, odsuwano od pracy akademickiej, na co zwracają uwagę już we wprowadzeniu Redaktorzy i co jest niejednokrotnie podkreślane w całym dziele. [] Niniejszy zbiór tekstów i odpowiedzi na nie ukazuje, jak ważna i potrzebna była debata wokół wydanego w 2020 roku Oddec...

Książka składa się z dwóch części. Pierwsza dotyczy metodologicznej relacji pedagogiki wobec kultury i możliwości poznania humanistycznego dokonującego się w „trudnych syntezach” złożonych sytuacji poznawczych, czyli między drogami kultury. Druga z nich stawia kwestię „zysku symbolicznego”, jaki może być udziałem pedagogiki, pod warunkiem podjęcia przez nią wysiłku osadzenia problematyki także w kontekstach narracji zmarginalizowanych, zapomnianych czy zakazanych, a – jak się okazuje – budzących...

Treść tej książki została wywołana przez esej Zbigniewa Kwiecińskiego o współczesnych nurtach pedagogii, który otwiera nasz tom i jest doń właściwym wstępem. Esej ten zawiera psychoanalityczną intuicję czy też hipotezę autora, że być może trwałość praktyk edukacyjnych i towarzyszących im wtórnie ich uzasadnień w pracach pedagogicznych ma swoje źródła nie tyle w myśli naukowej, ile w pierwotnych, głębinowych żądzach człowieka: dążeniu do władzy i korzyści, natomiast pojawiające się marginalnie od...

Impulsem do powstania niniejszej książki była debata jaka została zorganizowana w ramach cyklu spotkań roboczych, jakiego tradycję chcielibyśmy ustanowić w kręgu humanistów (pedagogów, acz nie tylko) o podobnej wrażliwości. W dniach 2729 listopada 2009 roku w Międzyzdrojach odbyło się pierwsze KOLOKWIUM: PRZEBUDZENIA HUMANISTYCZNE na temat: SYMBOLICZNE WYZWANIA DLA PEDAGOGIKI: AUTORYTET, INTEGRALNOŚĆ, WYKLUCZENIE, TOŻSAMOŚĆ. Książka [...] udanie łączy zamiar relacjonowania zaawansowanych postaw ...

Ta książka jest do czytania, oglądania i zwiedzania. Stosuję tu liberacki zabieg wykorzystania materiałów wizualnych do wzmocnienia treści słowa. Zużycie sztuki jest tu nieprzypadkowe. Mam intencję budowania nie tylko przyjaźni wewnątrz humanistyki, ale również projektowania sytuacji komunikacyjnych ze sztuką, które mają zadanie wyzyskać wnętrze obrazów dla inspiracji badań społecznych i poznania humanistycznego (i posthumanistycznego). Pojawienie się w tekście załączników artystycznych, domagaj...