Maria Bigoszewska

Marii Bigoszewskiej nikomu specjalnie przedstawiać nie trzeba. Poetka, praktykująca tarocistka i doradca życiowy jest w naszym kraju niekwestionowanym autorytetem. Na przestrzeni ponad dwudziestu lat zawodowej kariery pomogła już tysiącom osób. Niosła poradę, pociechę i przestrogę zarówno osobom, które zgłosiły się do niej osobiście, jak i czytelnikom miesięcznika "Gwiazdy Mówią", w którym odpowiada na ich listy. Dziś Autorka wyszła z założenia, że zamiast ofiarować wszystkim wokół ryby, da im w...

Zbiór wierszy Jeden pokój naznaczony jest piętnem wiecznie nienasyconego głodu świata. To zapis pragnień zachowania w pamięci okruchów codzienności, którymi karmią się zachłannie zmysły człowieka. Tom przynosi wyraz potrzeby znalezienia swoich enklaw bezpieczeństwa i eksklaw w państwie doskonale znanego, bo własnego i powszedniego domostwa. Autorka monologu poetyckiego W bloku zanotowała w tych lapidarnych i przykuwających uwagę lirykach formy intensywnej terapii. Są to zacięte i desperackie pró...

Maria Bigoszewska swój najnowszy tom poetycki zatytułowała Wołam cię po imieniu i już w tym zdaniu kryje się symboliczne znaczenie wierszy to bowiem przejmujący głos kogoś, kto wyraża nieustanną tęsknotę za obecnością bliskiego człowieka, skargę z powodu jego nieobecności i przerażenie wobec nicości i utraty pamięci. Bo właśnie pamięć jest najważniejszym tematem tej liryki; pamięć, która rani, której chcemy się pozbyć, a ona i tak wraca, by zadawać cierpienie. Wiersze są oszczędne, kryjące wiele...

Te wiersze bolą. Jest w nich stłumiony płacz, ukryte cierpienie. Jest smak traconego życia. Prośba o dar zapomnienia i odmowa spełnienia. Erotyka jako odrzucenie, śmierć jako pożądanie. Liryka małomówna, skondensowana tak, aby ukryte treści dramatu z trudem wydobywały się na powierzchnię, przemawia z ogromną siłą. Poetka mówi: Kryję się w środku, bo zdarłam z siebie skórę. Z tej kryjówki można mówić o utracie kogoś najbliższego, o schowanej śmierci, która wypełnia tkankę niemal każdego utworu. N...