Elżbieta Jundziłł

Autorki dzięki temu, że pokazują antropologię osoby chorej i umierającej – w różnych fazach jej życia i rozlicznych przypadkach cierpienia – otwierają przed studentem pedagogiki nieznaną mu ani z wcześniejszej, ani z akademickiej edukacji perspektywę egzystencji utraconej nadziei i nieodgadnionego sensu. Pragną zwrócić studenta twarzą ku tej perspektywie, by oswoić go z myśleniem o trudności w pokonywaniu uzależnień i słabości, niemożności przezwyciężenia choroby nieuleczalnej czy wprost niemocy...