Żywe grobowce

Żywe grobowce są kontynuacją wspomnień autora, zapoczątkowanych
w książce Życiorys własny przestępcy.
Urke Nachalnik to złodziej recydywista, który dużą część
swojego życia spędził w towarzystwie przestępców bądź
to na wolności, bądź za kratami. Akcja książki zaczyna się
w momencie, w którym siedząc w więzieniu, Nachalnik
dowiaduje się, że Polska odzyskała niepodległość. Początkowo
łudzi się, że wkrótce wyjdzie na wolność, ale dla takich
jak on nie było wówczas taryfy ulgowej.
Główną płaszczyzną Żywych grobowców jest życie codzienne
w więzieniach, w których przebywał Nachalnik.
Początkowo siedział w Łomżyńskim Czerwoniaku, później
został przeniesiony do warszawskiego więzienia na
Mokotowie. Dzięki Nachalnikowi możemy poznać wiele
tajemnic, które skrywają zarówno więzienne mury, jak
i świat przestępczy w nich osadzony. Poznajemy więzienną
hierarchię, dowiadujemy się, kto jest frajerem, a kto
fetniakiem, czym się różnił doliniarz od klawisznika
i jak ważną rolę w życiu złodzieja odgrywał jego honor.
Po odsiedzeniu całego wyroku, w 1923 roku Nachalnik wyszedł
na wolność. Miał zamiar zacząć nowe życie, jednak
szara rzeczywistość, która czekała na niego poza murami
więzienia, nie pozostawiła mu wiele złudzeń. Mimo szczerych
chęci, aby być uczciwym człowiekiem, wciąż ciągnęło
wilka do lasu.
Wydawnictwo Replika