Opis
Czternastu Autorów, czternaście bardzo różnych ujęć zagadnień związanych zresocjalizacją składa się na niniejszy tom istaje się początkiem dalszych poszukiwań.
Niniejsza publikacja zrodziła się zwielu przemyśleń. Na jej kartach zabrali głos nie tylko wytrawni pedagodzy, ale ici, którzy stawiają swoje nieśmiałe kroki wpracy zdrugim człowiekiem. Poszukują odpowiedzi na wiele pytań itargani są wieloma wątpliwościami, atakże dzielą się nimi zCzytelnikiem oraz szukają nowych przestrzeni do pracy zinnymi.
Autorzy nie uzurpują sobie prawa do kategorycznych sądów, posiadania irozpowszechniania gotowych recept. Bardziej pytają, analizują, dokonują przeglądu historycznego zjawisk, zajmują się nie tylko działaniami resocjalizacyjnymi skierowanymi do jednostki resocjalizowanej, ale także osobami resocjalizującymi.
Książkę otwiera tekst Żanety Tempczyk-Nagórki, która pochyla się nad problemem ewangelicznych podstaw wychowania. Autorka analizuje ten problem zarówno od strony praktycznej, jak iteoretycznej. Wpierwszej części książki znajdują się ponadto teksty: Katarzyny Czubak, Barbary Gawdy, Mariusza Kuskowskiego, Elżbiety Wulbach. Wszystkie zamykają się wkręgu duchowego ipsychospołecznego wymiaru człowieka poddanego resocjalizacji.
Część druga publikacji przenosi nas do historycznego wymiaru omawianego zjawiska. Tacy Autorzy jak: Jacek Kulbaka, Irena Lewicka, Barbara Grzyb, Gabriela Kowalska, Ryszarda Ewa Bernacka dzięki swoim tekstom uświadamiają Czytelnikowi wielowiekowość opisywanych zjawisk idziałań oraz ich wymiar psychologiczny.
Kolejne dwie części publikacji skupiają się na prezentacji zagadnień związanych zresocjalizacją jako procesem skupionym wokół profilaktyki izagrożeniom towarzyszącym środowisku bliższemu idalszemu osób resocjalizowanych. Wtekście Ryszarda Gołębiowskiego odnajdziemy temat migracji ijej wpływu na życie rodziny. Urszula Dzido zajęła się ważnym tematem niedostosowania społecznego osób zniepełnosprawnością, natomiast Małgorzata Starzomska kryzysem egzystencjalnym pacjentów zjadłowstrętem psychicznym. Dwa ostatnie artykuły zamieszczone wczwartej części koncentrują się na problemach osadzonych wcyberświecie ikomunikacji międzyludzkiej. Katarzyna Bocheńska-Włostowska poszukuje odpowiedzi na pytanie, jak wesprzeć pracę pedagogów ulicy prawidłami komunikacji inarzędziami edukacji medialnej. Ewa Kopeć zastanawia się nad aktualnym tematem profilaktyki icyberprzemocy.
Niniejsza publikacja zrodziła się zwielu przemyśleń. Na jej kartach zabrali głos nie tylko wytrawni pedagodzy, ale ici, którzy stawiają swoje nieśmiałe kroki wpracy zdrugim człowiekiem. Poszukują odpowiedzi na wiele pytań itargani są wieloma wątpliwościami, atakże dzielą się nimi zCzytelnikiem oraz szukają nowych przestrzeni do pracy zinnymi.
Autorzy nie uzurpują sobie prawa do kategorycznych sądów, posiadania irozpowszechniania gotowych recept. Bardziej pytają, analizują, dokonują przeglądu historycznego zjawisk, zajmują się nie tylko działaniami resocjalizacyjnymi skierowanymi do jednostki resocjalizowanej, ale także osobami resocjalizującymi.
Książkę otwiera tekst Żanety Tempczyk-Nagórki, która pochyla się nad problemem ewangelicznych podstaw wychowania. Autorka analizuje ten problem zarówno od strony praktycznej, jak iteoretycznej. Wpierwszej części książki znajdują się ponadto teksty: Katarzyny Czubak, Barbary Gawdy, Mariusza Kuskowskiego, Elżbiety Wulbach. Wszystkie zamykają się wkręgu duchowego ipsychospołecznego wymiaru człowieka poddanego resocjalizacji.
Część druga publikacji przenosi nas do historycznego wymiaru omawianego zjawiska. Tacy Autorzy jak: Jacek Kulbaka, Irena Lewicka, Barbara Grzyb, Gabriela Kowalska, Ryszarda Ewa Bernacka dzięki swoim tekstom uświadamiają Czytelnikowi wielowiekowość opisywanych zjawisk idziałań oraz ich wymiar psychologiczny.
Kolejne dwie części publikacji skupiają się na prezentacji zagadnień związanych zresocjalizacją jako procesem skupionym wokół profilaktyki izagrożeniom towarzyszącym środowisku bliższemu idalszemu osób resocjalizowanych. Wtekście Ryszarda Gołębiowskiego odnajdziemy temat migracji ijej wpływu na życie rodziny. Urszula Dzido zajęła się ważnym tematem niedostosowania społecznego osób zniepełnosprawnością, natomiast Małgorzata Starzomska kryzysem egzystencjalnym pacjentów zjadłowstrętem psychicznym. Dwa ostatnie artykuły zamieszczone wczwartej części koncentrują się na problemach osadzonych wcyberświecie ikomunikacji międzyludzkiej. Katarzyna Bocheńska-Włostowska poszukuje odpowiedzi na pytanie, jak wesprzeć pracę pedagogów ulicy prawidłami komunikacji inarzędziami edukacji medialnej. Ewa Kopeć zastanawia się nad aktualnym tematem profilaktyki icyberprzemocy.