Wilamowianie i ich stroje. Dokumentacja...

Strój, obok języka wymysieryś, jest najważniejszym wyróżnikiem kulturowej odrębności Wilamowian. Wilamowice położone na południu Polski miasteczko, zostało założone jeszcze w średniowieczu przez germańskich osadników. Ich potomkowie zajmowali się tkactwem, a także odbywali podróże kupieckie do odległych zakątków Europy. Przywozili z nich m.in. materiały, wzory i krawieckie pomysły, które wzbogacały lokalne stroje, czyniąc z nich nie tylko ważny element budujący wilamowską tożsamość, ale i przedmiot zainteresowania polskich oraz niemieckich badaczy i propagandzistów. W pierwszych latach po II wojnie światowej strój wilamowski był tępiony, a noszące go osoby poddawane represjom. W PRL-u starano się go sprowadzić do roli kostiumu scenicznego, co po części się udało. Dziś lokalni aktywiści i badacze podejmują starania, by przywrócić wiedzę o wilamowskich strojach, uchronić przed zniszczeniem ich stare elementy, ale tworzyć też nowe z dostępnych współcześnie materiałów.
W niniejszej książce autorzy starają się opisywać te różne procesy, przedstawić ich najważniejszych aktorów oraz społeczną recepcję ich działań. Zgodnie z tytułem Wilamowianie i ich stroje jest publikacją o relacji człowieka ze strojem, człowieka z rzeczą. Zarówno materialna, jak i antropologiczna sfera tej relacji, znalazły miejsce w analizach okraszonych bogatym materiałem ilustracyjnym. Autorzy tomu to badacze reprezentujący różne podejścia metodologiczne. Wśród nich szczególne miejsce zajęli naukowcy z Wilamowic będący jednocześnie użytkownikami stroju. Stworzyli oni nowy sposób opisu tego elementu kultury.