Opis
W muzeum, galerii sztuki i na kartach książek oglądamy królów, królowe, rycerzy, hrabiów,
wdowy, skąpców, kupców, artystów, pisarzy i zwykłych ludzi. Patrzą na nas z portretów
namalowanych przez mniej lub bardziej znanych artystów. Obserwują nas, czasami
uśmiechają się do nas, skorzy do pozostania na zawsze w pamięci potomnych.
Tymczasem jeśli chodzi o zwierzęta, uważa się, że żadne ich portrety nie istnieją. Nic bardziej
mylnego. Książka ta powstała właśnie po to, by obalić to błędne przekonanie, rozwiać
wszelkie wątpliwości co do wartości tych dzieł i tym samym dać świadectwo szczególnemu
zainteresowaniu, jakim darzono zwierzęta w różnych krajach i epokach.
"Postaci zwierząt przedstawione w miejsce „bohaterów” wielkich obrazów europejskich malarzy (m.in. Van Eycka, Durera, Leonarda da Vinci, Tycjana, Vermeera van Delft, Rembrandta czy Davida) początkowo intrygują i szokują, potem przywołują pytanie o pierwowzory. W tym momencie artysta wprowadzając niby-naukowe komentarze zaczyna prowadzić „grę” z odbiorcą, odwołując się do jego pamięci i spostrzegawczości".
Z recenzji Jerzego Malinowskiego
wdowy, skąpców, kupców, artystów, pisarzy i zwykłych ludzi. Patrzą na nas z portretów
namalowanych przez mniej lub bardziej znanych artystów. Obserwują nas, czasami
uśmiechają się do nas, skorzy do pozostania na zawsze w pamięci potomnych.
Tymczasem jeśli chodzi o zwierzęta, uważa się, że żadne ich portrety nie istnieją. Nic bardziej
mylnego. Książka ta powstała właśnie po to, by obalić to błędne przekonanie, rozwiać
wszelkie wątpliwości co do wartości tych dzieł i tym samym dać świadectwo szczególnemu
zainteresowaniu, jakim darzono zwierzęta w różnych krajach i epokach.
"Postaci zwierząt przedstawione w miejsce „bohaterów” wielkich obrazów europejskich malarzy (m.in. Van Eycka, Durera, Leonarda da Vinci, Tycjana, Vermeera van Delft, Rembrandta czy Davida) początkowo intrygują i szokują, potem przywołują pytanie o pierwowzory. W tym momencie artysta wprowadzając niby-naukowe komentarze zaczyna prowadzić „grę” z odbiorcą, odwołując się do jego pamięci i spostrzegawczości".
Z recenzji Jerzego Malinowskiego