Trzeba zostać

Niezwykłą pozycję wśród wielu już opublikowanych pamiętników kapłanów-katorżników zajmują wspomnienia i listy Ks. Stanisława Ryżki. Ten młody ksiądz, dorastający do Chrystusowego kapłaństwa przez cierpienie, odnajdujący w wierze siłę do wytrwania i do niesienia Ewangelii innym relacjonując krok po kroku swoje przeżycia i losy, bez retuszu i pobłażania dla siebie, pozwala zobaczyć gesta Dei działania Boże wśród ludzi nawet w tak skrajnie trudnych warunkach, w jakich On się znajdował.
Jego pokora w przyznawaniu się, że odczuwał lęk, że nie był tym najodważniejszym, Jego ukrywanie swoich dokonań i cnót w cieniu innych sprawiają, iż te relacje, listy tchną prawdą i są w ścisłym tego słowa znaczeniu świadectwem.
To, że po wyjściu z łagru pozostał tam, na Wschodzie, że nie wybrał innej drogi przez wyjazd do powojennej Polski, ale został tam, gdzie kapłana najbardziej potrzebował lud, że zmarł, niosąc posługę chorym, sam bardziej od nich chory, daje świadectwo prawdzie Jego słów.
Oby te wspomnienia Ks. Stanisława Ryżki, połączone ze zbiorem listów, były dla kapłanów i wiernych podręcznikiem miłości Boga i ludzi.