Starość. Jak ją widzi psychologia

To zbiorowe opracowanie daje przegląd podejmowanych zagadnień oraz ujawnia zróżnicowanie metodologiczne (wywiady, ankiety, skale, testy, listy) w badaniach nad okresem późnej dorosłości. Na przełomie XX i XXI wieku ukazało się wiele opracowań dotyczących wieku senioralnego, zwykle prezentujących głosy specjalistów z różnych dziedzin, a mianowicie z medycyny, socjologii, pedagogiki, filozofii. Niniejsza monografia jest pierwszym całościowym, a zarazem analitycznym ujęciem problematyki starości z psychologicznego punktu widzenia. [] Zawiera teksty o różnym poziomie teoretycznego nasycenia, empirycznego uzasadnienia czy też wskazań praktycznych. Ta rozmaitość sprawia, że monografia może być interesująca dla wszystkich podejmujących studia i działania praktyczne związane z okresem starości. Lektura zgromadzonych tekstów nie tyle przynosi odpowiedzi na różne pytania dotyczące procesu starzenia się, co pokazuje zakres zagadnień, ujawnia rozmaitość możliwych pytań i wątpliwości oraz proponuje ścieżki poszukiwania odpowiedzi i wyjaśnień.
Z Wprowadzenia prof. dr hab. Marii Kielar-Turskiej
Monografia ukazuje aktualny stan badań psychologicznych nad psychospołeczną kondycją seniorów, ich światem przeżyć, rozumieniem siebie, własnego życia, otaczającego świata, a także percepcją społeczną starości jako nieuniknionego etapu ludzkiego losu. Będzie książką poszukiwaną na rynku wydawniczym zarówno przez przedstawicieli środowisk naukowych, jak i instytucji podejmujących działania praktyczne, będące wyrazem troski o zdrowie somatyczne, dobrostan psychiczny i jakość życia osób w okresie późnej dorosłości. [] Może być źródłem rzetelnej wiedzy psychologicznej dla studentów wszystkich kierunków z obszaru nauk społecznych, humanistycznych i medycznych. Ponadto może stanowić ciekawą lekturę dla samych seniorów, rozbudzając ich autorefleksję, motywując do ustawicznego samodoskonalenia i samospełnienia.
Z recenzji prof. dr hab. Władysławy Pileckiej