Rozmowy o rozwoju osobowym

Autorki posługują się pojęciem rozwoju osobowego, by uwypuklić znaczenie aktywnego i zdolnego do refleksji podmiotu, mającego wpływ na przemiany samego siebie w różnych fazach życia. Liczne odwołania do literatury ilustrują ogólny stan wiedzy psychologicznej, a przytoczenie ustaleń empirycznych innych badaczy wzbogaca przesłanki do refleksji nad podejmowanymi w książce kwestiami dotyczącymi tego, jak rozwija się człowiek jako świadomy siebie i świata podmiot.
Rozmowy to nasze rozważania, a zarazem sposób na podzielenie się myślami na temat właściwości psychiki człowieka, które wyznaczają to, kim jest, oraz to, kim i jakim stać się może w relacjach z innymi ludźmi.
Przedstawiamy przemyślenia powiązane głównie z badaniami w dziedzinie psychologii osobowości i psychologii społecznej, prowadzonymi na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, począwszy od lat 70. ubiegłego wieku. Formułowane tezy bazują więc na studiach z określonego miejsca i czasu. Mamy jednak nadzieję, że odwołania do szerszej literatury zilustrują też po części ogólny stan wiedzy psychologicznej i dadzą więcej przesłanek do refleksji nad kwestiami, które podejmujemy. Dotyczą one tego, jak rozwija się człowiek jego umysł (o którym ma niewielką wiedzę i nad którym ma ograniczoną władzę) oraz on sam jako świadomy siebie i świata podmiot. Odwołujemy się do pojęcia rozwoju osobowego, by uwypuklić znaczenie aktywnego i zdolnego do refleksji podmiotu, mającego wpływ na przemiany samego siebie w różnych fazach życia.
Choć nie sposób uwolnić się od przekonania, że procesów tych nie potrafimy zadowalająco opisać, to jednak my, psychologowie, podejmujemy takie próby i czasem słuchają nas inni. To przejaw zaciekawienia problematyką i przeświadczenia, że rozważania na temat natury człowieka nawet jeśli nie można wyobrazić sobie, jak wiele dzieli nas od zgłębienia jej złożoności i tajemnic stanowią wartość samą w sobie.
Ze Słowa wstępnego