Opis
Marshall Mc Luhan - kanadyjski teoretyk komunikacji - odegrał niezwykle ważną rolę w procesie konstruowania wizji cywilizacji technicznej opartej na komputerach osobistych i sieci internetowej. Idee, które Mc Luhan promował od początku lat 60. - globalna wioska oraz media elektroniczne jako czynniki zmieniające świadomość i ostatecznie prowadzące do globalnej harmonii, miały znaczący wpływ na kształtowanie się wyobraźni świata zachodniego. Jednak u podstaw koncepcji
Mc Luhana nie leżała fascynacja nowymi technologami, lecz pierwotnymi formami myślenia i wyrazu - koncepcją języka, w której między słowami a rzeczami zachodzi intymna więź, oraz pierwotnym Logosem ukrytym w aforyzmach i paradoksach. Przez cały okres swojej intelektualnej działalności, której początek wyznacza napisanie pracy doktorskiej poświęconej sporowi między sztukami należącymi do trivium, aż po ostatnią, wydaną pośmiertnie książkę, której ambicją było wyjaśnienie procesu ewolucji technicznej oraz jego psychicznych i społecznych następstw, Mc Luhan jest wierny wizji świata, w której kosmos i język są ze sobą zespolone. Teoretyczną podstawę, pozwalającą połączyć tak odległe obszary, Mc Luhan odnalazł w Nauce nowej - dziele osiemnastowiecznego filozofa Giambattisty Vica. Naukę nową kanadyjski myśliciel interpretuje jako wizję cyklicznego rozwoju historii, u podstaw którego leżą przemiany aparatu percepcyjnego wywołane innowacjami społeczno-technicznymi. Przy czym oryginalność odczytania Nauki nowej włoskiego filozofa przez Mc Luhana polega na zastosowaniu Vikiańskich kategorii do kultury współczesnej, rozumianej przez autora Galaktyki Gutenberga jako powrót do epoki bogów i bohaterów, do czasu mądrości poetyckiej, w której wiedza bazowała na zmysłach, pamięci i wyobraźni, a ujęta była w formę poezji i mitu. Stąd zdaniem Mc Luhana bierze się konieczność sformułowania kolejnej nauki nowej - nauki, która uznając za specyfikę kultury elektronicznej centralne miejsce doświadczenia estetycznego we wszelkich działaniach podejmowanych przez człowieka (ricorso mądrości poetyckiej), wyjaśni proces ewolucji technicznej oraz jego psychiczne i społeczne następstwa.
Mc Luhana nie leżała fascynacja nowymi technologami, lecz pierwotnymi formami myślenia i wyrazu - koncepcją języka, w której między słowami a rzeczami zachodzi intymna więź, oraz pierwotnym Logosem ukrytym w aforyzmach i paradoksach. Przez cały okres swojej intelektualnej działalności, której początek wyznacza napisanie pracy doktorskiej poświęconej sporowi między sztukami należącymi do trivium, aż po ostatnią, wydaną pośmiertnie książkę, której ambicją było wyjaśnienie procesu ewolucji technicznej oraz jego psychicznych i społecznych następstw, Mc Luhan jest wierny wizji świata, w której kosmos i język są ze sobą zespolone. Teoretyczną podstawę, pozwalającą połączyć tak odległe obszary, Mc Luhan odnalazł w Nauce nowej - dziele osiemnastowiecznego filozofa Giambattisty Vica. Naukę nową kanadyjski myśliciel interpretuje jako wizję cyklicznego rozwoju historii, u podstaw którego leżą przemiany aparatu percepcyjnego wywołane innowacjami społeczno-technicznymi. Przy czym oryginalność odczytania Nauki nowej włoskiego filozofa przez Mc Luhana polega na zastosowaniu Vikiańskich kategorii do kultury współczesnej, rozumianej przez autora Galaktyki Gutenberga jako powrót do epoki bogów i bohaterów, do czasu mądrości poetyckiej, w której wiedza bazowała na zmysłach, pamięci i wyobraźni, a ujęta była w formę poezji i mitu. Stąd zdaniem Mc Luhana bierze się konieczność sformułowania kolejnej nauki nowej - nauki, która uznając za specyfikę kultury elektronicznej centralne miejsce doświadczenia estetycznego we wszelkich działaniach podejmowanych przez człowieka (ricorso mądrości poetyckiej), wyjaśni proces ewolucji technicznej oraz jego psychiczne i społeczne następstwa.