Pedagog społeczny. Teoria i praktyka dział. społ.

Publikacja wpisuje się w nurt badań łódzkiej szkoły pedagogów społecznych odwołujących się do tradycji reprezentowanej przez twórczynię tej dyscypliny naukowej, Helenę Radlińską. Autorzy postawili sobie za cel przedstawienie sylwetki pedagoga społecznego, kontekstów i przestrzeni jego działalności, uwzględnili przy tym również nowe wyzwania wynikające ze zmian społecznych w otoczeniu. W drugiej części publikacji Czytelnicy znajdą liczne odniesienia do praktyki działania pedagogów społecznych, np. pracy asystentów rodzinnych, kwestii psychiatrii środowiskowej czy też rewitalizacji społeczno-pedagogicznej.
Rola pedagoga społecznego nadal nie jest jednoznacznie rozpoznawana w przestrzeni społecznej. Fakt ten, który może jedynie zaskakiwać (posiadamy bardzo bogaty dorobek naukowy z pedagogiki społecznej dzięki wybitnym jej twórcom), stanowi także inspirację do kolejnych wyzwań, bowiem zarówno zasług twórców, jak i ich współczesnych kontynuatorów dla rozwoju tej dyscypliny naukowej, tworzenia wielu szkół naukowych oraz wkładu w rozwój społeczeństwa nie wolno zapominać. Ponieważ znacząco poszerzyło się też pole praktyki działania pedagoga społecznego, na analizę naukową zasługują wszystkie aktywności dotąd nierozpoznawane w kręgu jego działania.
Z recenzji prof. dr hab. Barbary Kromolickiej (Uniwersytet Szczeciński)