Opis
W Pamiętnym uprowadzeniu wojska z cieśni bukowińskiej (1745) upamiętniona została wierszem wyprawa hetmana Stanisława Jana Jabłonowskiego na Bukowinę (1685)
Jego wnuk, wykorzystując diariusz uczestnika tych wydarzeń, ukazał zmagania armii Rzeczypospolitej z wojskami tureckotatarskimi. Poemat stanowi nie tylko wierny opis kampanii oraz pierwszą jej ocenę. Stanisław Wincenty Jabłonowski przedstawił w nim swojego dziadka jako wodza wzorcowego, godnego miana epickiego herosa, który jest zarazem najznakomitszym reprezentantem rodu. Cele panegiryczne łączą się w Pamiętnym uprowadzeniu z zamiarem utrwalenia pamięci o niedawnych wydarzeniach, zadania parenetyczne z manifestacją postawy patriotycznej, wierność faktografii z potrzebą epickiego ukazania zdarzeń historycznych.
Jego wnuk, wykorzystując diariusz uczestnika tych wydarzeń, ukazał zmagania armii Rzeczypospolitej z wojskami tureckotatarskimi. Poemat stanowi nie tylko wierny opis kampanii oraz pierwszą jej ocenę. Stanisław Wincenty Jabłonowski przedstawił w nim swojego dziadka jako wodza wzorcowego, godnego miana epickiego herosa, który jest zarazem najznakomitszym reprezentantem rodu. Cele panegiryczne łączą się w Pamiętnym uprowadzeniu z zamiarem utrwalenia pamięci o niedawnych wydarzeniach, zadania parenetyczne z manifestacją postawy patriotycznej, wierność faktografii z potrzebą epickiego ukazania zdarzeń historycznych.