Pamięć obecności

W swojej poezji powołuje się na przestrzenie metafizyczne, w których wyraźnie odczuwa się afirmację życia, miłość do Boga i ludzi. W sztuce inspiracją jest dla niej pamięć przedmiotu, sytuacji, zdarzenia, ulotność chwili, która w niej trwa do momentu, aż znajdzie ujście w stworzonym przez nią fakcie artystycznym. W swoich pracach plastycznych, jak i w słowie namaszcza wszystko odcieniami błękitu, którego poszukiwanie postawiła sobie za cel nadrzędny. W wierszach pojawiają się strofy dotyczące poszukiwania i tęsknoty do abstrakcyjnych osób, miejsc, które nasuwa jej wyobraźnia. W jej twórczości możemy również spotkać się z błękitnym ojcem, spojrzeć na przestrzeń, w której dominuje lazurowy błękit, przechadzając się po łąkach miłości do horyzontu bez granic.