Opis
"Zeszyty z metafizyki" są zaadresowane do wszystkich, którzy badając różne aspekty otaczającej nas rzeczywistości fundamentem swej wiedzy o świecie i człowieku chcą uczynić filozofię realistyczną. Pierwszy "Zeszyt z metafizyki" pozwala zrozumieć, czym owa filozofia realistyczna - metafizyka - jest. Dostarcza informacji na temat pierwszych europejskich interpretacji świata i człowieka: monistycznej i dualistycznej.
Fragment:
"Nazwa "metafizyka" jako określenie dyscypliny filozoficznej pojawiła się dość przypadkowo. Pochodzi ona prawdopodobnie od Andronikosa z Rhodos, scholarchy i komentatora pism Arystotelesa, jedenastego kierownika Likejonu, który żył w I wieku przed Chrystusem (Szerzej na ten temat pisze k. Leśniak we wstępie do Metafizyki Arystotelesa, Warszawa 1983, s. XI-XXX; zobacz Ph. Merlan, On the Terms "Metaphysics" and "Being-qua-Being", "Monist" 52 (1968), s. 174-194; por. P. Jaroszyński, Spór o przedmiot "Metafizyki" Arystotelesa, "Roczniki Filozoficzne" 31 (1983), z. 1, s. 94, przyp. 3.). Andronikos, porządkując bogatą spuściznę dzieł Arystotelesa, umieścił zbiór XIV ksiąg po Fizyce, w których mówił Arystoteles między o przedmiocie i celu filozofii, o substancji, o pierwszej przyczynie, o pierwszym poruszycielu, o pierwszych zasadach i przyczynach i o wielu innych sprawach. Zbiór tych tekstów ze względu na porządek ułożenia określił nazwą księgi o metafizyce, co w języku greckim oznaczało wyrażenie ta meta ta physika.
Z czasem termin metafizyka utrwalił się jako określenie filozofii Arystotelesa, która zajmuje się poszukiwaniem pierwszych przyczyn oraz istotnych właściwości dla konkretnie bytujących rzeczy danych nam w doświadczeniu empirycznym.
Fragment:
"Nazwa "metafizyka" jako określenie dyscypliny filozoficznej pojawiła się dość przypadkowo. Pochodzi ona prawdopodobnie od Andronikosa z Rhodos, scholarchy i komentatora pism Arystotelesa, jedenastego kierownika Likejonu, który żył w I wieku przed Chrystusem (Szerzej na ten temat pisze k. Leśniak we wstępie do Metafizyki Arystotelesa, Warszawa 1983, s. XI-XXX; zobacz Ph. Merlan, On the Terms "Metaphysics" and "Being-qua-Being", "Monist" 52 (1968), s. 174-194; por. P. Jaroszyński, Spór o przedmiot "Metafizyki" Arystotelesa, "Roczniki Filozoficzne" 31 (1983), z. 1, s. 94, przyp. 3.). Andronikos, porządkując bogatą spuściznę dzieł Arystotelesa, umieścił zbiór XIV ksiąg po Fizyce, w których mówił Arystoteles między o przedmiocie i celu filozofii, o substancji, o pierwszej przyczynie, o pierwszym poruszycielu, o pierwszych zasadach i przyczynach i o wielu innych sprawach. Zbiór tych tekstów ze względu na porządek ułożenia określił nazwą księgi o metafizyce, co w języku greckim oznaczało wyrażenie ta meta ta physika.
Z czasem termin metafizyka utrwalił się jako określenie filozofii Arystotelesa, która zajmuje się poszukiwaniem pierwszych przyczyn oraz istotnych właściwości dla konkretnie bytujących rzeczy danych nam w doświadczeniu empirycznym.