Międzypokoleniowe uczenie się

Międzypokoleniowe uczenie się jest zjawiskiem naturalnym, a przez to wszechobecnym, lecz społecznie niewidzialnym. Oznacza to, że występuje w większości sytuacji społecznych, takich jak chociażby wychowanie czy socjalizacja, choć z drugiej strony, samo pojęcie jest jeszcze mało znane, słabo rozpoznane w publikacjach o charakterze naukowym ().
Źródeł nieobecności w świadomości zjawiska międzypokoleniowego uczenia można dopatrywać się w wielu czynnikach. Jednym z nich jest segregacja społeczeństw ze względu na wiek, która zaczyna się już od najmłodszych lat życia jednostki. Najlepiej widać to na przykładzie edukacji, w której podział ten utrzymuje się aż do okresu starości. Instytucjonalnie zorganizowany bieg życia jednostki daje niewiele możliwości doświadczania zjawiska międzypokoleniowego uczenia się, ponieważ człowiek najczęściej przebywa w grupie rówieśniczej, począwszy od przedszkola, a skończywszy na uniwersytetach trzeciego wieku ().