Między nieuchronnością a możliwością...

Książka jest efektem badań i refleksji pedagogów z Katedry animacji kultury i pracy socjalno-wychowawczej Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego. Zbiór studiów poświęcony jest refleksji nad społecznymi konsekwencjami życia w warunkach ciągłej zmiany.
Autorzy próbują odpowiedzieć na pytanie, czy przewrót polityczno-społeczny w Polsce i otwarcie na dynamikę globalizacji spowodowały istotne zmiany w postawach młodych ludzi i czy istnieje potrzeba zredefiniowania zadań wychowania. Zmienność i chwilowość przestają szokować, stają się codziennością. Trauma zmiany jednak w określony sposób działa, młodzi żyją teraźniejszością, są zanurzeni w swojej własnej codzienności, wyizolowani z szerszych kontekstów nie szukają sposobów kreowania rzeczywistości, bardziej ceniąc wygodę odbiorcy niż wysiłek twórcy kultury. Uczestnictwo w kulturze analizowane jest zarówno w wymiarze partycypacji, jak i wykluczenia społecznego. W książce podjęta jest także próba rzeczowej diagnozy i oceny zmian spowodowanych dominacją mediów elektronicznych w kulturze globalnej, komunikacji, a przede wszystkim ich socjalizacyjnej, w tym edukacyjnej funkcji.
Analizowane są również efekty zmian w szkolnictwie i systemie opieki zarówno statystyczne, jak i jakościowe. Czy statystyczne wskaźniki sukcesu edukacyjnego mają przełożenie na rzeczywiste zmiany w stratyfikacji społecznej? Odnotowano również poważne problemy w wypełnianiu kluczowej funkcji, jaką jest wychowanie młodego pokolenia i przygotowywanie do funkcjonowania w rzeczywistości społecznej, także w roli obywatela.
Wszystkie wspomniane problemy omawiane są rzeczowo, bez nieuzasadnionej i niezgruntowanej empirycznie oceny, elementom diagnozy towarzyszy refleksja i raczej wskazywanie kontrowersji i stawianie pytań niż dawanie prostych odpowiedzi.