Opis
Nowy tomik poetycki, drugi z kolei po Podróży w głąb siebie, autorstwa Tamary Marioli Tarasek noszący tytuł Między jawą a snem...w sposób oczywisty nawiązuje i jest kontynuacją rozmowy poetki z czytelnikiem za pomocą wierszy wypływających z głębi serca i duszy autorki.
To poezja piękna, kobieca, delikatna, romantyczna choć na wskroś współczesna, taka sama jak osobowość autorki. Jej teksty dalekie są od wizji autorskich wielu współczesnych poetów i poetek szukających na siłę środków wyrazu, które epatującą wulgaryzmami. Są obrazoburcze itp.
Jej wiersze wydobywają na światło dzienne codzienną ciężką pracę zwykłej kobiety. Również uznanie natury jako kobiety i dzielącej się z czytelnikiem wszystkimi jej uczuciami, przy okazji nie krzywdząc nikogo. W jej poezji, czuć jednak i reminiscencje tego,że w otaczającym ją świecie, świecie pazernym materialistycznym, trudno jest żyć kobiecie wrażliwej,że trudno jest żyć w symbiozie, braku zrozumienia otoczenia,że poezja jest jej częścią życia i że ona, kobieta, w tym świecie, także świecie najbliższych chce czuć się wolna. Mieć prawo do swobody wypowiedzi. Sama pisze o sobie w poprzednim tomiku,że od najmłodszych lat interesuje ją teatr, literatura a zwłaszcza poezja. Jej pasją jest też muzyka, fotografia, właściwie każda dziedzina sztuki, jak również podróże, te dalekie i bliskie W jej nowym tomiku autorka także wybrała się w podróż, w podróż między jawą, a snem... zapraszam do lektury tej ciekawej i niezwykle wrażliwej poezji.
To poezja piękna, kobieca, delikatna, romantyczna choć na wskroś współczesna, taka sama jak osobowość autorki. Jej teksty dalekie są od wizji autorskich wielu współczesnych poetów i poetek szukających na siłę środków wyrazu, które epatującą wulgaryzmami. Są obrazoburcze itp.
Jej wiersze wydobywają na światło dzienne codzienną ciężką pracę zwykłej kobiety. Również uznanie natury jako kobiety i dzielącej się z czytelnikiem wszystkimi jej uczuciami, przy okazji nie krzywdząc nikogo. W jej poezji, czuć jednak i reminiscencje tego,że w otaczającym ją świecie, świecie pazernym materialistycznym, trudno jest żyć kobiecie wrażliwej,że trudno jest żyć w symbiozie, braku zrozumienia otoczenia,że poezja jest jej częścią życia i że ona, kobieta, w tym świecie, także świecie najbliższych chce czuć się wolna. Mieć prawo do swobody wypowiedzi. Sama pisze o sobie w poprzednim tomiku,że od najmłodszych lat interesuje ją teatr, literatura a zwłaszcza poezja. Jej pasją jest też muzyka, fotografia, właściwie każda dziedzina sztuki, jak również podróże, te dalekie i bliskie W jej nowym tomiku autorka także wybrała się w podróż, w podróż między jawą, a snem... zapraszam do lektury tej ciekawej i niezwykle wrażliwej poezji.