Listy do sąsiadki

Niewiele o niej wiemy. Urodzona jako Marie Pallu w 1885 r. poślubiła najpierw w 1903 r. niejakiego Paula Emlera, urzędnika towarzystwa ubezpieczeń morskich; w 1904 r. urodził im się syn, którego Proust miał okazję poznać. W 1908 r. rozwiodła się i przeprowadziła na bulwar Haussmanna. Dentysta został jej drugim mężem (ale nie ostatnim). Z listów Prousta wyłania się jej obraz jako bohaterki opowiadań w stylu Maupassanta, na przykład Naszego serca; wiadomo też, że pani Straus, przyjaciółka tej damy i Prousta, do której zresztą pani Williams jest zdumiewająco podobna, tak samo jak do Laury Hayman (jak gdyby Proust weryfikował w ten sposób swoją teorię, że kocha się zawsze ten sam typ kobiety), zainspirowała to opowiadanie.
Wiemy, co Clesta Albaret napisała o tym małżeństwie: Na górze mieszkał przedziwny Amerykanin Williams, dentysta. () Williams był zapalonym sportowcem, co sobota wyjeżdżał ze swoim szoferem grać w golfa. Ożenił się z artystką, bardzo dystyngowaną, bardzo wyperfumowaną damą, która była gorącą wielbicielką pana Prousta, o czym mu napisała. Pamiętam, że grała na harfie. Zajmowała lokal na trzecim piętrze, nad gabinetem męża. Pan Proust twierdził, że stanowią niedobraną parę. Chyba jednak nie znał osobiście pani Williams, ale korespondowali ze sobą i wiem, że jej wyrafinowany sposób pisania dosyć mu się podobał.