Listy do Luizy

Ułożona przez Ryszarda Engelkinga księga listów przedstawia burzliwą historię chyba jedynej miłości Flauberta, która przypomina trwały związek wobec Luizy Colet ten oddany sztuce samotnik zdobył się na maksimum tego, na co było go stać. Wyjątkowość tej relacji na tle innych, czysto seksualnych i przelotnych więzi, dla Gustawa oczywista, umyka jednak Luizie, która żąda niemożliwego: chce, aby Flaubert kochał ją w bardziej konwencjonalny sposób.
Perswazje Gustawa, który stara się przekonać o swoim uczuciu, w serii oryginalnych analiz objaśnia swoje zachowanie i odpiera zarzuty o rzekomą oschłość, to jeden z dwóch wielkich tematów tej książki. Drugim jest Pani Bovary i praca nad nią, o której autor pasjonująco opowiada, dając wykład swojej estetyki powieściowej. Wybór zawiera ponad trzy czwarte listów Flauberta, niektóre we fragmentach. Większe i poważniejsze luki w tej korespondencji pisze we wstępie tłumacz wynikają z braku listów Luizy. Znamy jedynie bruliony kilku, które czytelnik znajdzie tu w całości. Głos Luizy słychać również w cytatach z jej listów przywoływanych nierzadko w odpowiedziach Flauberta i pełniej we fragmentach Memorandów, datowanych notatek, z których wybrano praktycznie wszystko, co odnosiło się do Gustawa, i chronologicznie wpleciono między jego listy. Przytoczono także kilkanaście listów napisanych przez świadków opowiadanych wydarzeń. Powstała właściwie powieść w listach, która na przykładzie Gustawa i Luizy odkrywa cały świat miłosnych cierpień i rozkoszy.