Kultura arabska. Mity, literatura, polityka

Do istoty kultury arabskiej prowadzą wciąż obecne w życiu współczesnych Beduinów wzorce plemienne, wyrażające się w decyzjach, w tym politycznych, plemiennych naczelników, a także normy życia religijnego islamu, choć również chrześcijaństwa. Fenomen kultury arabskiej przybliża refleksja nad człowiekiem i jego czasem zagadnienia do ujęcia w kategoriach psychologii Carla Gustava Junga, ze szczególnym uwzględnieniem funkcji psychicznych: myślenia, uczucia, percepcji i intuicji. Koncepcje te znajdują potwierdzenie w dziesiątkach manifestacji wynikających z codziennego życia i obrazów rysujących się w mediach i w literaturze.
Człowiek ten to, z jednej strony, racjonalista, nastawiony na postęp i rozwój ojciec rodziny, przedsiębiorca, polityk, z drugiej mistyk, odwołujący się do pokładów własnego życia wewnętrznego i zbratany z przyrodą. To bojownik walczący o swój kraj z kolonializmem i neokolonializmem, gospodarz tak gościnny, że odda duszę i mienie swoim gościom, kiedy indziej nieufny krytyk lawinowego zainteresowania Wschodem. Na obrzeżach miast i pustyń zachowuje swój magiczny świat jak skarb w otchłani stechnicyzowanej kultury, zarazem wkracza z całą siłą w sferę nowoczesnej myśli. Staje się aktywnym współtwórcą aulamy globalizacji, którą tu i teraz, już w wieku XXI, wzbogaca swoją żywotnością, inspirując rewolucje 2011 r. fenomen na miarę współczesnej historii powszechnej.