Opis
Nieznana historia KOR-u i KSS KOR
w relacjach: Antoniego Macierewicza, Piotra Naimskiego, Jana Olszewskiego, Urszuli Doroszewskiej, Ludwika Dorna, Marcina Gugulskiego, Bohdana Cywińskiego, Antoniego Libery, Marka Barańskiego, Agaty Runowicz, Marka Barańskiego, Krzysztofa Łączyńskiego, Andrzeja Janowskiego, Wojciecha Fałkowskiego.
Ponad sześćset stron wspomnień Antoniego Macierewicza, Piotra Naimskiego, Jana Olszewskiego i innych... Autoportret środowiska, w którym o niepodległej Polsce nie tylko marzono...
Antoni Macierewicz:
Powstanie Komitetu Obrony Robotników stanowiło konsekwencję naszych długotrwałych i wytężonych wysiłków . Praca, którą na przełomie lat 60. i 70. rozpoczęliśmy w 1 Warszawskiej Drużynie Harcerzy im. Romualda Traugutta, czyli Czarnej Jedynce, miała na celu przygotowanie elit młodzieży na moment, kiedy realne stanie się bezpośrednie zaangażowanie na rzecz niepodległości.
Piotr Naimski:
W naszym gronie słowo niepodległość nie było objęte intelektualnym zapisem. To, co robiliśmy, wszystko jedno, czy chodziło o powołanie Komitetu Obrony Robotników czy o coś innego, uważaliśmy za pewnie bardzo drobny, ale zawsze krok do niepodległego państwa, do obalenia komuny. Taki stawialiśmy sobie cel: obalenie komuny i niepodległość.
Jan Olszewski:
Środowisko harcerskie Czarnej Jedynki " nawiązywało do polskiej tradycji niepodległościowej, a konkretnie do tradycji Szarych Szeregów. Było zupełnie oczywiste, że robimy różne rzeczy z perspektywą działania w systemie i przeciw systemowi, który nie jest naszym systemem. Jest systemem narzuconym i to jego grzech pierworodny. My tego systemu zasadniczo nie uznajemy".
w relacjach: Antoniego Macierewicza, Piotra Naimskiego, Jana Olszewskiego, Urszuli Doroszewskiej, Ludwika Dorna, Marcina Gugulskiego, Bohdana Cywińskiego, Antoniego Libery, Marka Barańskiego, Agaty Runowicz, Marka Barańskiego, Krzysztofa Łączyńskiego, Andrzeja Janowskiego, Wojciecha Fałkowskiego.
Ponad sześćset stron wspomnień Antoniego Macierewicza, Piotra Naimskiego, Jana Olszewskiego i innych... Autoportret środowiska, w którym o niepodległej Polsce nie tylko marzono...
Antoni Macierewicz:
Powstanie Komitetu Obrony Robotników stanowiło konsekwencję naszych długotrwałych i wytężonych wysiłków . Praca, którą na przełomie lat 60. i 70. rozpoczęliśmy w 1 Warszawskiej Drużynie Harcerzy im. Romualda Traugutta, czyli Czarnej Jedynce, miała na celu przygotowanie elit młodzieży na moment, kiedy realne stanie się bezpośrednie zaangażowanie na rzecz niepodległości.
Piotr Naimski:
W naszym gronie słowo niepodległość nie było objęte intelektualnym zapisem. To, co robiliśmy, wszystko jedno, czy chodziło o powołanie Komitetu Obrony Robotników czy o coś innego, uważaliśmy za pewnie bardzo drobny, ale zawsze krok do niepodległego państwa, do obalenia komuny. Taki stawialiśmy sobie cel: obalenie komuny i niepodległość.
Jan Olszewski:
Środowisko harcerskie Czarnej Jedynki " nawiązywało do polskiej tradycji niepodległościowej, a konkretnie do tradycji Szarych Szeregów. Było zupełnie oczywiste, że robimy różne rzeczy z perspektywą działania w systemie i przeciw systemowi, który nie jest naszym systemem. Jest systemem narzuconym i to jego grzech pierworodny. My tego systemu zasadniczo nie uznajemy".