Duchowe podstawy sztuki wychowania w.2

Jest to cykl wykładów wygłoszonych przez Steinera w Oxfordzie. Poświęcone są one pedagogice waldorfskiej. Steiner rozpoczyna od przedstawienia duchowego podłoża wychowania. Przedstawiając trzy pierwsze siedmioletnie okresy życia w rozwoju człowieka, wskazuje, jak w każdym z tych okresów dziecko oczekuje od swoich nauczycieli i wychowawców innego sposobu prowadzenia lekcji, a co za tym idzie, innego rodzaju pedagogicznych umiejętności i predyspozycji wewnętrznych. Wykłady te omawiają drogi rozwoju duchowego, ale niosą również cenny materiał dotyczący praktycznych aspektów pedagogiki waldorfskiej. Wychodząc od idei trójczłonowości, Steiner omawia wiele konkretnych zagadnień związanych z trzema pierwszymi siedmioletnimi okresami rozwoju dziecka. Jego wskazówki idą równolegle w dwóch kierunkach, jedne dotyczą potrzeb rozwojowych dziecka i odpowiednich do tego sposobów postępowania z nim, drugie odnoszą się bezpośrednio do nauczyciela, do jego umiejętności pedagogicznych, a także do jego światopoglądu i jego postawy uczuciowo-moralnej. Wśród tych rozważań pedagogicznych znajdziemy też wykład zajmujący się samą szkołą waldorfska, jej życiem i organizacją.