Opis
Gregor Puppinck jest doktorem prawa, ekspertem pracującym na forum organizacji międzynarodowych i na rzecz służb dyplomatycznych Stolicy Apostolskiej. Jest autorem wielu artykułów i książek z zakresu praw człowieka, m.in. La Famille, les droits de l'homme et la vie ternelle (L'Homme Nouveau, 2015, wyróżniona Prix Humanisme Chrtien 2016, opublikowana także w językach portugalskim i włoskim), Droit et prvention de l'avortement en Europe (LEH ditions, 2016) i Objection de conscience et droits de l'homme, essai d'analyse systmatique (CNRS Editions, 2016, opublikowana również w języku angielskim).
Prawa człowieka stały się w XX wieku uniwersalną filozofią, wyrażającą pewną koncepcję człowieka. Niniejsza książka analizuje transformację tej koncepcji człowieka poprzez pryzmat jego praw. W tym celu porównuje pierwotny zamiar twórców Powszechnej deklaracji praw człowieka [...] z jej zmieniającą się interpretacją, dokonaną od tego czasu przez instancje międzynarodowe. [...] książka ta opisuje przejście od praw człowieka z 1948 roku poprzez prawa jednostki ostatnich dwudziestu lat aż po obecnie formułowane prawa transhumanistyczne. Ewolucja ta odzwierciedla zmianę stosunku człowieka do natury. Podczas gdy prawa człowieka w swej pierwotnej wersji z 1948 roku były prawami naturalnymi, afirmacja indywidualizmu zrodziła nowe prawa nienaturalne, takie jak prawo do eutanazji czy aborcji, prowadzące z kolei do wytworzenia praw transhumanistycznych, które mają gwarantować dziś możliwość przekroczenia natury, czego wyrazem są eugenika, prawo do dziecka czy do zmiany płci. Zmiana ta świadczy o głębokiej transformacji pojęcia godności ludzkiej, która prowadzi do zredukowania jej do samej tylko indywidualnej woli jednostki w opozycji do ciała, przy założeniu, że wszelka negacja natury i jej uwarunkowań oznacza wyzwolenie i postęp. Wreszcie książka ta pokazuje, w jaki sposób obecne prawa człowieka towarzyszą transhumanizmowi i jak wpływają na wypaczenie demokracji przedstawicielskiej". (z Przedmowy)
Prawa człowieka stały się w XX wieku uniwersalną filozofią, wyrażającą pewną koncepcję człowieka. Niniejsza książka analizuje transformację tej koncepcji człowieka poprzez pryzmat jego praw. W tym celu porównuje pierwotny zamiar twórców Powszechnej deklaracji praw człowieka [...] z jej zmieniającą się interpretacją, dokonaną od tego czasu przez instancje międzynarodowe. [...] książka ta opisuje przejście od praw człowieka z 1948 roku poprzez prawa jednostki ostatnich dwudziestu lat aż po obecnie formułowane prawa transhumanistyczne. Ewolucja ta odzwierciedla zmianę stosunku człowieka do natury. Podczas gdy prawa człowieka w swej pierwotnej wersji z 1948 roku były prawami naturalnymi, afirmacja indywidualizmu zrodziła nowe prawa nienaturalne, takie jak prawo do eutanazji czy aborcji, prowadzące z kolei do wytworzenia praw transhumanistycznych, które mają gwarantować dziś możliwość przekroczenia natury, czego wyrazem są eugenika, prawo do dziecka czy do zmiany płci. Zmiana ta świadczy o głębokiej transformacji pojęcia godności ludzkiej, która prowadzi do zredukowania jej do samej tylko indywidualnej woli jednostki w opozycji do ciała, przy założeniu, że wszelka negacja natury i jej uwarunkowań oznacza wyzwolenie i postęp. Wreszcie książka ta pokazuje, w jaki sposób obecne prawa człowieka towarzyszą transhumanizmowi i jak wpływają na wypaczenie demokracji przedstawicielskiej". (z Przedmowy)