Opis
Książka DAREK Z KLANU Dariusza Lewandowskiego to zbiór opowiadań, wierszy i felietonów, które często w krzywym zwierciadle, ale też, nie bez dozy czarnego humoru, odwzorowują rzeczywistość, ubraną nie w tani blichtr świata celebrytów, ale w ostre spojrzenie człowieka, ujmującego swoje spostrzeżenia w nieoczywisty sposób.
Dariusz Lewandowski swoją książkę pisał kilka lat, najpierw w formie poczytnego bloga na FB "Darek z Klanu", którego wpisy w końcu zebrał i ubrał w nietuzinkowy zbiór opowiadań, felietonów i wierszy, zilustrowanych mocno ekspresyjnymi i często surrealistycznymi grafikami. Tak powstała książka napisana lekkim językiem i podsycona dużą domieszką humoru i ironii.
Narrator swobodnym stylem, nie wahając się użyć słów powszechnie uważanych za wulgarne (sprawiających jednak to, że postrzegany jest jako szczery i wiarygodny), prowadzi czytelnika przez meandry ludzkich zachowań, świetnie portretując postaci zarówno te z tłumu", dostrzeżone kątem oka, obserwowane w pociągu, w teatrze, czy na korcie tenisowym, ale również z najbliższego otoczenia, nie szczędząc przy tym autoironii, a zachowując w ten sposób dystans do swej postaci. Narrator i jednocześnie bohater wg słów Autora miał być dekonstrukcją Darka z Klanu". Czy się udało? Czytelnik oceni sam. Faktem jest, że bohater nie jawi się jako postać jednowymiarowa. Czasem to pełen oddania ojciec dwójki dzieci, czasem imprezowicz", innym razem zagubiony w labiryncie codziennych spraw zwykły człowiek.
Dariusz Lewandowski swoją książkę pisał kilka lat, najpierw w formie poczytnego bloga na FB "Darek z Klanu", którego wpisy w końcu zebrał i ubrał w nietuzinkowy zbiór opowiadań, felietonów i wierszy, zilustrowanych mocno ekspresyjnymi i często surrealistycznymi grafikami. Tak powstała książka napisana lekkim językiem i podsycona dużą domieszką humoru i ironii.
Narrator swobodnym stylem, nie wahając się użyć słów powszechnie uważanych za wulgarne (sprawiających jednak to, że postrzegany jest jako szczery i wiarygodny), prowadzi czytelnika przez meandry ludzkich zachowań, świetnie portretując postaci zarówno te z tłumu", dostrzeżone kątem oka, obserwowane w pociągu, w teatrze, czy na korcie tenisowym, ale również z najbliższego otoczenia, nie szczędząc przy tym autoironii, a zachowując w ten sposób dystans do swej postaci. Narrator i jednocześnie bohater wg słów Autora miał być dekonstrukcją Darka z Klanu". Czy się udało? Czytelnik oceni sam. Faktem jest, że bohater nie jawi się jako postać jednowymiarowa. Czasem to pełen oddania ojciec dwójki dzieci, czasem imprezowicz", innym razem zagubiony w labiryncie codziennych spraw zwykły człowiek.