Opis
CZYTANIE PRZEZ NAŚLADOWANIE to pomoc zaprojektowana dla:
- dzieci zdrowych na początku nauki czytania metodą symultaniczno-sekwencyjną
- dzieci z trudnościami w nauce czytania w klasie I,
- dzieci z zaburzeniami komunikacji językowej.
Niezwykle przydatna jest podczas terapii dzieci z alalią, afazją, Zespołem Downa oraz wszelkimi zaburzeniami, w których występuje opóźnienie rozwoju mowy. W szczególny sposób dotyczy to dzieci cierpiących na zaburzenia ze spektrum autyzmu czy zespół Aspergera, które z trudem nawiązują kontakt wzrokowy. To dzięki kontaktowi twarzą w twarz dziecko w prawidłowy sposób nabywa wzorce językowe oraz uczy się naśladowania słów i zwrotów. Pojawia się u niego także intencja komunikacji oraz chęć werbalnego porozumienia się z otoczeniem. Już w 5. miesiącu życia dziecko potrafi koncentrować się na ustach osoby mówiącej. Gdy widzi mimikę i układ ust mówiącego, może naśladować jego ruchy artykulacyjne. W procesie terapii dzięki oglądaniu wyrazistej artykulacji na twarzach różnych osób wyzwalana jest ta prymarna umiejętność, warunkująca nabywanie mowy. Pomoc ta może być nie tylko wsparciem podczas zapamiętywania obrazu samogłosek, ale też stymuluje nawiązywanie i podtrzymywania kontaktu wzrokowego.
- dzieci zdrowych na początku nauki czytania metodą symultaniczno-sekwencyjną
- dzieci z trudnościami w nauce czytania w klasie I,
- dzieci z zaburzeniami komunikacji językowej.
Niezwykle przydatna jest podczas terapii dzieci z alalią, afazją, Zespołem Downa oraz wszelkimi zaburzeniami, w których występuje opóźnienie rozwoju mowy. W szczególny sposób dotyczy to dzieci cierpiących na zaburzenia ze spektrum autyzmu czy zespół Aspergera, które z trudem nawiązują kontakt wzrokowy. To dzięki kontaktowi twarzą w twarz dziecko w prawidłowy sposób nabywa wzorce językowe oraz uczy się naśladowania słów i zwrotów. Pojawia się u niego także intencja komunikacji oraz chęć werbalnego porozumienia się z otoczeniem. Już w 5. miesiącu życia dziecko potrafi koncentrować się na ustach osoby mówiącej. Gdy widzi mimikę i układ ust mówiącego, może naśladować jego ruchy artykulacyjne. W procesie terapii dzięki oglądaniu wyrazistej artykulacji na twarzach różnych osób wyzwalana jest ta prymarna umiejętność, warunkująca nabywanie mowy. Pomoc ta może być nie tylko wsparciem podczas zapamiętywania obrazu samogłosek, ale też stymuluje nawiązywanie i podtrzymywania kontaktu wzrokowego.