Człowiek i sacrum

Roger Caillois (19131978) urodził się w Reims. Ukończył studia z zakresu filologii i kultury klasycznej. W roku 1938 wraz z Georges'em Bataille'em założył Kolegium socjologii, które miało zajmować się wszelkimi przejawami sacrum w życiu społecznym. W latach 19401945 przebywał w Ameryce Południowej, w Buenos Aires powołał do życia Instytut Francuski i w jego ramach został wydawcą pisma Les Lettres franaises. Po powrocie do Francji, zafascynowany literaturą latynoską, podsunął jednemu z największych francuskich wydawców Gallimardowi; pomysł stworzenia serii La Croix du Sud, w której już wkrótce ukażą się dzieła m.in. Borgesa, Nerudy, Asturiasa. W 1948 r. objął stanowisko dyrektora departamentu literatury, a następnie rozwoju kulturalnego UNESCO i w jego ramach wydawał nowe czasopismo poświęcone naukom humanistycznym Diogene. W 1971 r. został członkiem Akademii Francuskiej na miejsce zmarłego Jerome Carcopino. W roku 1978, na krótko przed śmiercią, otrzymał nagrodę Marcela Prousta za Le fleuve Alphe i europejską nagrodę za esej. To potrójne uświęcenie jest hołdem złożonym twórcy ogromnego dzieła o charakterze głównie eseistycznym. Sławę przyniosły mu książki: Mythe et l'homme, L homme et le sacr (Człowiek i sacrum którego drugie polskie wydanie całości właśnie Czytelnik ma w ręku), Les jeux et les hommes (Ludzie a gry i zabawy polskie wydanie ukazało się nakładem Oficyny Wydawniczej Volumen w roku 1996), Esthtique gnralise. W polskim przekładzie ukazał się też zbiór jego esejów literackich Odpowiedzialność i styl (PIW 1967).