Belgrad Oczaków. Konfrontacja Imperium Osmań.

Pisanie okonfrontacji Austrii iRosji zOsmanami wroku 1788, nie jest łatwe. Zjednej strony historycy mają do dyspozycji duży zbiór opublikowanych źródeł, co niewątpliwie umożliwia im pełne odzwierciedlenie przebiegu działań wojennych, ito wnajdrobniejszych szczegółach. Zdrugiej zaś strony, specyfika tej kampanii wojskowej stawia przed badaczem wiele problemów, ponieważ niełatwo jest przedstawić całą gamę informacji zgromadzonych wźródłach wjednym spójnym układzie oraz wlogicznej narracji. Spróbujmy się więc dowiedzieć, dlaczego ten temat jest tak skomplikowany dla historyka.
Faktem jest, że wojna roku 1788 jest inna niż większość wcześniej prowadzonych wojen rosyjsko-tureckich, czy austriacko-tureckich, aniepowtarzalność owego konfliktu została już dawno zauważona przez wielu badaczy, inadal przyciąga ich uwagę. Po pierwsze, sama natura tej wojny była dość nietypowa inie pasuje do ustalonych wzorców. Ciekawy bowiem tematu czytelnik, nie znajdzie wtej książce opisów wielkich bitew polowych, ponieważ bitew tych po prostu nie było.
Największe starcie lądowe wtej kampanii, to inwazja wojsk tureckich na Banat (kraina położona na bałkańskim teatrze operacyjnym) oraz szturm na Oczaków (twierdza leżąca uzbiegu Bohu zDnieprem na północnym wybrzeżu Morza Czarnego). Pierwsza ztych bitew, była bardziej operacją wojskową składającą się zwielu lokalnych potyczek. Natomiast zdobycie twierdzy Oczaków, przypominało bardziej masakrę, która trwała nieco ponad godzinę...