Opis
Przedmiotem książki jest rekonstrukcja i analiza poglądów na temat sztuki zawartych w publikacjach Antoniego Sygietyńskiego najbardziej wszechstronnego, płodnego i nowatorskiego pisarza o sztuce ostatniej ćwierci XIX wieku w kulturze polskiej. Dokonania Sygietyńskiego ujęte są w kontekście dominujących przekonań w zakresie estetyki i krytyki artystycznej epoki, w której Sygietyński był aktywny. Wykazana jeat jego prekursorska rola w procesie głębokich przemian w społecznej świadomości metaartystycznej, określanych w literaturze naukowej mianem przełomu naturalistycznego. Analizie poddane są także polemiki, jakie w obronie swych poglądów stoczył z oponentami, w tym ze swym wcześniejszym najbliższym współpracownikiem i sojusznikiem w dziele przełomu naturalistycznego Stanisławem Witkiewiczem. Zbadana jest także paradoksalna rola, jaką koncepcja naturalistyczna odegrała w następnym przełomie w polskiej myśli metaartystycznej przełomie antynaturalistycznym który rozpoczął się pod koniec lat tysiąc dziewięćsetnych, a dopełnił się po I wojnie światowej, i który ukształtował polską estetykę oraz krytykę artystyczna, jak również sztukę, w okresie międzywojennym. Analizy przywołanych tekstów dokonane są przy użyciu opracowanej przeze mnie nowatorskiej metodologii koncepcji dyskursów konstatywnych i performatywnych, prezentowanej przeze mnie w ostatnich latach na konferencjach naukowych i publikowanej w materiałach pokonferencyjnych.