Opis
Tematem książki jest Akatyst ku czci Bogurodzicy, który wraz z towarzyszącą mu ikoną - był jednym z podstawowych składników kultu prawosławnego, oddziałując również poza granice prawosławia, m.in. na ziemie polskie. Autorka koncentruje się na rozpoznaniu złożonej charakterystyki medialnej zjawiska (określanej przez nią generalnie jako styk oralności i piśmienności), badanej w samym tekście i w pewnej mierze w jego wykonaniach w ramach kultu. Charakterystyka ta służy wydobyciu złożonych funkcji, jakie pełnił Akatyst, służąc celom pamięci również mającej charakter niejednorodny, różnie się realizującej i pełniącej różne role.
Książka to próba spojrzenia na dialog między Akatystem ku czci Bogurodzicy, a polską pieśnią maryjną oraz ikoną akatystową a tradycją wizerunków maryjnych w polskiej kulturze. Zjawisko to postrzegane jest przede wszystkim przez pryzmat form pamięci, sposobów zapamiętywania i uobecniania treści. Każdorazowe przypomnienie przybiera tu formę pamięci w działaniu właśnie aktu pamięci.
Książka to próba spojrzenia na dialog między Akatystem ku czci Bogurodzicy, a polską pieśnią maryjną oraz ikoną akatystową a tradycją wizerunków maryjnych w polskiej kulturze. Zjawisko to postrzegane jest przede wszystkim przez pryzmat form pamięci, sposobów zapamiętywania i uobecniania treści. Każdorazowe przypomnienie przybiera tu formę pamięci w działaniu właśnie aktu pamięci.