Opis
To emocjonująca historia, która rozgrywa się wokół wiecznego poszukiwania przez człowieka odpowiedzi na zagadkę jego pochodzenia.
W każdej epoce tajemniczy urok rozgwieżdżonej nocy skłaniał ludzi do rozmyślań nad kształtem wszechświata. Próbowali więc poznać go za pomocą wszelkich dostępnych środków. Włoski astrofizyk ukazuje nam w swojej książce osiem różnych wizji kosmosu: zaczyna od tej, jaką wypracowali nieznani budowniczowie Stonehenge, a kończy na tej, która dzięki użyciu wyrafinowanych narzędzi, takich jak teleskopy czy sondy kosmiczne stała się dominująca w naszych czasach. Poznamy więc w mapy ujawniające zaskakujące przeczucia starożytnych, geniusz wizji Dantego, głębokie przemiany, jakie dokonały się w świadomości naukowej i kulturze europejskiej na przełomie XVI i XVII wieku a zapoczątkowane rozpadem wyobrażenia sfer niebieskich, które pozwoliło nam wreszcie zajrzeć w nieskończoną przestrzeń. Zapoznamy się z coraz bardziej szczegółowymi i precyzyjnymi koncepcjami: jak na przykład Keplera, który ustanowił reguły porządku tańca planet wokół Słońca, czy też Newtona, który opisał całość ruchów niebieskich i ziemskich jednym równaniem matematycznym. Wreszcie, dotrzemy do ósmego obrazu, z jego rewolucyjną architekturą czasoprzestrzenną opisaną przez Einsteina i z odkryciem mikrofalowego promieniowania tła, pozostałości Wielkiego Wybuchu, które otworzyło nam okno na panoramę pierwotnego wszechświata.
W każdej epoce tajemniczy urok rozgwieżdżonej nocy skłaniał ludzi do rozmyślań nad kształtem wszechświata. Próbowali więc poznać go za pomocą wszelkich dostępnych środków. Włoski astrofizyk ukazuje nam w swojej książce osiem różnych wizji kosmosu: zaczyna od tej, jaką wypracowali nieznani budowniczowie Stonehenge, a kończy na tej, która dzięki użyciu wyrafinowanych narzędzi, takich jak teleskopy czy sondy kosmiczne stała się dominująca w naszych czasach. Poznamy więc w mapy ujawniające zaskakujące przeczucia starożytnych, geniusz wizji Dantego, głębokie przemiany, jakie dokonały się w świadomości naukowej i kulturze europejskiej na przełomie XVI i XVII wieku a zapoczątkowane rozpadem wyobrażenia sfer niebieskich, które pozwoliło nam wreszcie zajrzeć w nieskończoną przestrzeń. Zapoznamy się z coraz bardziej szczegółowymi i precyzyjnymi koncepcjami: jak na przykład Keplera, który ustanowił reguły porządku tańca planet wokół Słońca, czy też Newtona, który opisał całość ruchów niebieskich i ziemskich jednym równaniem matematycznym. Wreszcie, dotrzemy do ósmego obrazu, z jego rewolucyjną architekturą czasoprzestrzenną opisaną przez Einsteina i z odkryciem mikrofalowego promieniowania tła, pozostałości Wielkiego Wybuchu, które otworzyło nam okno na panoramę pierwotnego wszechświata.