Opis
asieka towarowa to nie tylko duża liczba rodzin pszczelich, lecz także niski koszt produkcji - na co składa się wiele różnych czynników, które zostaną opisane przez autora w tej książce opisane. Na przykład problem stanowi wyszukiwanie i dodawanie matek pszczelich, a przecież tę pracę można wyeliminować z gospodarki pasiecznej. Ileż kłopotu sprawia przestarzały sprzęt, a wreszcie walka z chorobami i szkodnikami. Jeżeli te zabiegi zostaną zintegrowane z całoroczną gospodarką pasieczną - nie będą zajmowały dużo czasu.
W kraju mało jest pszczelarzy utrzymujących się wyłącznie z pracy przy pszczołach. A przecież pasieki towarowe nietrudno rozmieścić w okolicy tak, aby w miejscach o roślinności bogatej w pożytek ustawić maksymalną liczbę rodzin pszczelich, a na terenach o uboższych - mniej. Łatwiej organizuje się dojazd dysponując odpowiednimi środkami lokomocji.
Właściciele dużych pasiek zdają sobie sprawę z przepszczelenia terenu i nie ustawiają uli w sąsiedztwie innych pasiek. Prace w dużych gospodarstwach pasiecznych ujęte są w pewne ramy organizacyjne. Pasieki liczące po kilkaset uli, rozmieszczone na pewnym obszarze w grupach po 20-30 i więcej pni obsługuje się według pewnego schematu.
Duże pasieki towarowe są odpowiednio zaopatrzone w leki, dysponują lepszym sprzętem, co zwiększa wydajność, a zmniejsza uciążliwość wykonywanych prac. Odpowiedni materiał hodowlany latwiej nabyć prowadząc dużą pasiekę niż amatorowi.
Tak pokrótce przedstawiają się zagadnienia zawarte w tej książce. Oparte one są na moich 40-letnich doświadczeniach, bo tyleż to lat prowadzę samodzielne pasieki. Pszczelarzy chcących przekształcić swoje pasieki w towarowe, przynoszące określone efekty ekonomiczne, muszą zrezygnować z dotychczasowych przyzwyczajeń. Nieraz są to nawyki dobre, ale najczęściej niestety utrudniają pracę. I właśnie temu w poszczególnych rozdziałach, poświęcam sporo uwagi.
Być może dla wielu książka stanie się poradnikiem w szybkim i efektywnym pszekształceniu pasieki.
W kraju mało jest pszczelarzy utrzymujących się wyłącznie z pracy przy pszczołach. A przecież pasieki towarowe nietrudno rozmieścić w okolicy tak, aby w miejscach o roślinności bogatej w pożytek ustawić maksymalną liczbę rodzin pszczelich, a na terenach o uboższych - mniej. Łatwiej organizuje się dojazd dysponując odpowiednimi środkami lokomocji.
Właściciele dużych pasiek zdają sobie sprawę z przepszczelenia terenu i nie ustawiają uli w sąsiedztwie innych pasiek. Prace w dużych gospodarstwach pasiecznych ujęte są w pewne ramy organizacyjne. Pasieki liczące po kilkaset uli, rozmieszczone na pewnym obszarze w grupach po 20-30 i więcej pni obsługuje się według pewnego schematu.
Duże pasieki towarowe są odpowiednio zaopatrzone w leki, dysponują lepszym sprzętem, co zwiększa wydajność, a zmniejsza uciążliwość wykonywanych prac. Odpowiedni materiał hodowlany latwiej nabyć prowadząc dużą pasiekę niż amatorowi.
Tak pokrótce przedstawiają się zagadnienia zawarte w tej książce. Oparte one są na moich 40-letnich doświadczeniach, bo tyleż to lat prowadzę samodzielne pasieki. Pszczelarzy chcących przekształcić swoje pasieki w towarowe, przynoszące określone efekty ekonomiczne, muszą zrezygnować z dotychczasowych przyzwyczajeń. Nieraz są to nawyki dobre, ale najczęściej niestety utrudniają pracę. I właśnie temu w poszczególnych rozdziałach, poświęcam sporo uwagi.
Być może dla wielu książka stanie się poradnikiem w szybkim i efektywnym pszekształceniu pasieki.