Opis
Monografia Filozofia osobowości zawiera cztery rozdziały, z których rozdziały II, III, IV, stanowią rozwinięcie rozdziału I.
Rozdział I Konstytucja człowieka wyznaczający fundament monografii wspiera się na następującej tezie: podstawowe atrybuty człowieka da się ująć w terminach biokultury.
Rozdział II Wychowanie człowieka wspiera się na następującej implikacji: jeżeli konstytucja osobowości zależy od wychowania człowieka, to tym samym od wychowania człowieka zależy jego zachowanie. Zachowania powinny być przewidywalne i akceptowalne, zgodne z kulturowo-społecznymi oczekiwaniami uznanymi za wzorce. Co jest przyczyną tego, że tylko niekiedy to jest możliwe?
Rozdział III Osobowość człowieka opiera się na następującej tezie, jeżeli biokultura człowieka stanowi dualną jedność biologicznego rozwoju z kulturowym kształtowaniem, to osobowość człowieka jest konsekwencją biologicznego rozwinięcia struktury wrodzonej oraz jej socjokulturowego kształtowania w danym środowisku. Granice osobowości wyznaczają predyspozycje wrodzone, które, w procesie rozwoju i kształtowania, przyjmują postać dyspozycji, wyznaczających dynamiczną strukturę osobowości. Jeżeli osobowość jest determinowana genetyczną strukturą wrodzoną oraz środowiskiem kulturowo-społecznym, kształtującym biologicznie rozwijane predyspozycje, to biologiczny rozwój i kulturowe kształtowanie wyznaczają źródła i granice osobowości...
Rozdział IV Zachowanie człowieka wspiera się na następującej tezie: zachowanie jako wynik wychowania osobowości zawsze jest manifestacją osobowości i stanowi syntezę intencji, czynu i konsekwencji. Różni badacze w różny sposób próbują badać ludzkie zachowania. Różnorodność zaobserwowanych zachowań nakłada się na różnorodność przyczyn ich warunkujących. By sensownie coś stwierdzić o zachowaniu, należy określić, czym jest STANDARDOWA NORMA ZACHOWAŃ lub co jest STANDARDOWĄ NORMĄ ZACHOWAŃ. Co uznaje się za wzorzec, a co uchodzi za odchylenie od wzorca, czyli aberrację? Zachowanie jako sposób bycia może być moralne lub amoralne, prospołeczne lub aspołeczne. Zachowanie może mieć oblicze personalne, społeczne lub obywatelskie.
Rozdział I Konstytucja człowieka wyznaczający fundament monografii wspiera się na następującej tezie: podstawowe atrybuty człowieka da się ująć w terminach biokultury.
Rozdział II Wychowanie człowieka wspiera się na następującej implikacji: jeżeli konstytucja osobowości zależy od wychowania człowieka, to tym samym od wychowania człowieka zależy jego zachowanie. Zachowania powinny być przewidywalne i akceptowalne, zgodne z kulturowo-społecznymi oczekiwaniami uznanymi za wzorce. Co jest przyczyną tego, że tylko niekiedy to jest możliwe?
Rozdział III Osobowość człowieka opiera się na następującej tezie, jeżeli biokultura człowieka stanowi dualną jedność biologicznego rozwoju z kulturowym kształtowaniem, to osobowość człowieka jest konsekwencją biologicznego rozwinięcia struktury wrodzonej oraz jej socjokulturowego kształtowania w danym środowisku. Granice osobowości wyznaczają predyspozycje wrodzone, które, w procesie rozwoju i kształtowania, przyjmują postać dyspozycji, wyznaczających dynamiczną strukturę osobowości. Jeżeli osobowość jest determinowana genetyczną strukturą wrodzoną oraz środowiskiem kulturowo-społecznym, kształtującym biologicznie rozwijane predyspozycje, to biologiczny rozwój i kulturowe kształtowanie wyznaczają źródła i granice osobowości...
Rozdział IV Zachowanie człowieka wspiera się na następującej tezie: zachowanie jako wynik wychowania osobowości zawsze jest manifestacją osobowości i stanowi syntezę intencji, czynu i konsekwencji. Różni badacze w różny sposób próbują badać ludzkie zachowania. Różnorodność zaobserwowanych zachowań nakłada się na różnorodność przyczyn ich warunkujących. By sensownie coś stwierdzić o zachowaniu, należy określić, czym jest STANDARDOWA NORMA ZACHOWAŃ lub co jest STANDARDOWĄ NORMĄ ZACHOWAŃ. Co uznaje się za wzorzec, a co uchodzi za odchylenie od wzorca, czyli aberrację? Zachowanie jako sposób bycia może być moralne lub amoralne, prospołeczne lub aspołeczne. Zachowanie może mieć oblicze personalne, społeczne lub obywatelskie.