Opis
Konfrontowanie ze sobą różnych sposobów refleksji nad dobrostanem zwierząt wynika z naczelnego założenia, jakim jest dążenie do jego poprawy. Podejmują ten temat zarówno nauki społeczno-humanistyczne, jak i przyrodnicze. [] Na gruncie humanistyki zagadnienia z zakresu animal studies w Polsce pojawiły się w zasadzie dzięki pionierskim pracom literaturoznawców i językoznawców zajmujących się anglosaskim kręgiem kulturowym. Te działania, przenoszące na polski grunt idee posthumanizmu, dzisiaj konfrontują się z koniecznością merytorycznego poszerzenia o praktyczną wiedzę z zakresu etologii zwierząt, ich potrzeb psychologicznych, fizjologicznych i behawioralnych, a także z zakresu analizy ekosystemów. Okazuje się jednak, że na gruncie nauk ścisłych, w szczególności zootechnicznych, także humaniści drążą poznawcze korytarze. Przepływ idei pomiędzy obydwoma obszarami jest więc nieunikniony, nawet jeśli odbywa się na zasadzie opozycji i odpierania argumentacji drugiej strony: zmusza do refleksji, kwestionuje, burzy, a potem pozwala modyfikować. (prof. Hanna Mamzer)