Anna Bernat

Obszerny zbiór piosenek dla najmłodszych: przedszkolaków i uczniów młodszych klas szkoły podstawowej. Piękne teksty Anny Bernat ozdobił muzyką Michał Ciechan. Tematyka jest bardzo różnorodna; znajdziemy tu piosenki o przyjaźni i rodzinie, o przedszkolu, o lesie i zwierzętach, o dziecięcych zabawach i marzeniach, także o codziennych obowiązkach, ale również utwory dotyczące troski o przyrodę i o tym, że warto pomagać innym. I o wielu innych sprawach. Nad nutami melodii podane są symbole akordów....

Kolejne lata i kolejne wyróżnienia: Łódzkiej Wiosny Poetów (kilkakrotne), Warszawskiej Jesieni Poezji, Poznańskiej Wiosny Estradowej, a także w konkursach Polskiego Radia. Spod jej pióra wyszło wiele scenariuszy, nagradzane słuchowiska radiowe i monodramy, libretta (np. francuskiej opery Szymona Laksa Bezdomna jaskółka i musicalu Zaczarowany krawiec według humoreski Szolem Alejchema. Wydała zbiory poezji: Biała wyspa (1978), Niepokoje starej nocy (1984), Liściasty modlitewnik (1991), Zniebowstąp...

"Aniu, masz dar dobierania i łączenia słów w taki sposób, że pomiędzy nimi, ponad nimi, wokół nich powstaje PRZESTRZEŃ CZYSTEJ, SUBSTANCJALNEJ POEZJI. I w tej przestrzeni człowiek czuje się jak w innym wymiarze, gdzieś, gdzie nie ma nic banalnego, nic trywialnego, nic, co by odwracało uwagę od tego, co w człowieku wewnętrzne, istotne... sama nie wiem, jak to nazwać... Piękne." - Maria Jentys-Borelowska o wierszach Anny Bernat z tomiku Miłość i drzewa w liście do autorki "Żeby mieć coś do powiedz...

Anna Bernat poetka, autorka m.in. tomików wierszy: Biała Wyspa, Niepokoje starej nocy, Zniebowstąpienie, Wiersze na dzień powszedni, Miłość i liście oraz Miłość i drzewa. Anna Bernat jest także autorką telewizyjnego cyklu: Wiersze na dzień powszedni w reżyserii i interpretacji Aleksandra Bardiniego. Tworzy też popularne programy telewizyjne dla dzieci. Jednak głównym medium wyrazu artystycznego dla poetki są audycje radiowe. Napisała wiele słuchowisk poetyckich dla Teatru Polskiego Radia. Wiersz...

Jeśli droga do celu wyboista jeśli zamiast iść co krok się potykasz a jedyny towarzysz twój zgarbiony cień jak uparty osioł wlecze się za tobą spróbuj zatrzymać się i choć to nie moja sprawa radzę na najbliższym skrzyżowaniu zastanowić się: skąd? dokąd? i po co?...