Ukryte terapie. Czego ci lekarz nie powie

„Majątek mojej rodziny to ok. 50 milionów złotych, oddałabym każdy, ostatni grosz, żeby żyć, a wiem, że umieram”.

Rzeczywiście, pani Joanna została pochowana 2 miesiące po naszej rozmowie. Pieniądze nic nie dały. Kiedy cieszymy się dobrym zdrowiem, wtedy liczy się dla nas praca, kariera, pieniądze, dom, rodzina, wakacje, samochód… kiedy nie ma zdrowia - nic się nie liczy.

To „obudzenie” na ogół przychodzi znienacka. Bez w względu na wiek czy płeć. Szok. Pytamy : „jak to się dzieje, że wysportowani ludzie w wieku 25 – 30 lat nagle umierają na… zawał?” Ze zdziwieniem stwierdzamy : „kto by pomyślał? Taki zdrowy facet, młody, wysportowany i… już go nie ma?”. Skąd u 40-letniej kobiety zaawansowana osteoporoza? a taka bogata, znana, sławna i … prowadząca taki zdrowy styl życia?! Skąd u jakiejś, pozornie zdrowej osoby nagle… udar!? Skąd? A przecież często mówimy : „był(a) okazem zdrowia”. Albo .. : „dlaczego ja? mam dopiero 27 lat, to skąd u mnie nowotwór?”.

A co z chorobami przewlekłymi?

Czasami ich diagnoza również bywa szokiem. Nagle dowiadujemy się, że to cukrzyca, stwardnienie rozsiane, toczeń, stan przedzawałowy, osteoporoza, reumatoidalne zapalenie stawów, tarczyca, alergia, łuszczyca, egzema, nowotwór itd. A najgorzej, kiedy dowiadujemy się, że diagnoza dotyczy naszego dziecka. Co wtedy? Ci, co przez to przeszli lub przechodzą wiedzą najlepiej.

Wtedy też, pytamy nie tylko : „dlaczego?”… ale : „czy nie można było temu zapobiec?” Kiedy jednak dociekamy, a nie daje się nam rozsądnej odpowiedzi, na ogół słyszymy - genetyczne. Czy aby na pewno?  

Czy fakty mogą szokować? Oczywiście… książka ta zaszokuje ujawniając fakty, które nie są powszechnie znane pacjentom, ale .. co gorsza - nie są znane również lekarzom.

Czy nowotwór można zniszczyć bez chemio czy radioterapii? Można – to jest fakt.

Czy miażdżyca tętnic jest odwracalna? Oczywiście – to też fakt.

Czy przyczyną miażdżycy jest cholesterol? Nie ! – to też fakt.

Czy chory na cukrzycę może zaprzestać używania insuliny? Może – jest to niezaprzeczalny fakt.

Czy da się obniżyć o co najmniej 50% ryzyko wystąpienia nowotworów? - Da się.

Czy da się obniżyć nawet o 80% ryzyko wystąpienia cukrzycy Typu 1 u dzieci? - Da się.

Czy są nieinwazyjne sposoby leczenia chorób pozornie nieuleczalnych jak np. Hashimoto (przewlekłe zapalenie tarczycy), choroba Gravesa-Basedowa (nadczynność tarczycy), reumatoidalne zapalenie stawów, choroba Buergera, stwardnienie rozsiane, schizofrenia … Tak! Są takie sposoby.

„Najwyżej 3 do 6-ciu miesięcy” - to jest często określany przez onkologów czas, jaki ma jeszcze do przeżycia pacjent z nowotworem trzustki z przerzutami do innych organów. Czy jednak można takiemu pacjentowi przedłużyć życie nawet i o trzy lata, a może więcej i to bez chemioterapii? Można – to jest fakt.

Można by wyliczać jeszcze wiele takich faktów…

Czy da się usunąć zagrażające życiu zwapnienie zastawek bez konieczności przeprowadzania ryzykownej operacji na sercu? Da się.

Czy można doprowadzić do stosunkowo szybkiego wyleczenia osteoporozy bez stosowania środków farmakologicznych dających poważne skutki uboczne? Z pewnością tak.

Czy można wyleczyć reumatoidalne zapalenie stawów bez stosowania sterydów czy innych środków przeciwzapalnych? Oczywiście.

Czy bez zastosowania bardzo szkodliwych środków farmakologicznych można usunąć z tętnic blaszkę miażdżycową? Tak..można.

Czy pacjent ze śmiertelnym powikłaniem grypy ptasiej, świńskiej itd. … jest skazany na nieuchronną śmierć czy też można go wyleczyć? Można.

Czy w ciągu kilku dni można wyleczyć OSTRE zapalenie wątroby różnych typów nie dopuszczając do powstania groźnych stanów przewlekłych? Oczywiście, że można. 

Czy można wstrzymać rozwój takiej choroby jak stwardnienie rozsiane czy toczeń? Wiele wskazuje na to, że tak. 

O tym właśnie będzie ta książka…

[….]

Zasiadając do napisania tej książki miałem całkiem poważny dylemat : jak napisać książkę, w której chciałbym przekazać bardzo poważne informacje dotyczące naszego zdrowia, a jednocześnie, żeby Czytelnika nie zanudzić?

Napisałem pierwszych 30 stron i rozesłałem je do znajomych z prośbą o ich zdanie. Jedni po przeczytaniu odpisywali mi, że : „może za mocno walisz po oczach”. Jednak kiedy doczytali do końca szybko odpisywali – „nic nie zmieniaj” !

Inni : „za mało pokory na wstępie, ale… inaczej chyba się nie da”.

Jeszcze inni : „musisz to złagodzić, bo Cię „zjedzą” ”.

Jeszcze inni : „nareszcie coś napisane ludzkim językiem, bez zbędnego patosu i naukowego bełkotu”

Albo : „czyta się to jak niezły kryminał”

Nie chcę, żeby książka ta wydała się pompatyczna i naukowo „napuszona”. Traktować będzie ona o bardzo, bardzo poważnych problemach zdrowotnych, szczególnie o tzw. „nieuleczalnych”, śmiertelnych – czy jest temat czy wartość poważniejsza w życiu każdego człowieka? Nie oznacza to, że odrobina humoru tej książce zaszkodzi. Mam nadzieję, że nie, bo jak sami często mówimy humor, śmiech to … zdrowie.